Pierwszy dzień tegorocznego Pokazu Narodowego przejdzie do historii Janowa jako dzień kolejnej ewakuacji w dziejach tej stadniny. Po zakończonych klasach ogierków, gdy ogłoszono przerwę przed prezentacją koni aukcyjnych, nagle zerwała się gwałtowna wichura. Po chwili zaczęły napływać informacje, że część stajni „namiotowych” została porwana przez wiatr… Jednocześnie poproszono gości, by nie opuszczali hali, a wszystkie osoby, które mogą pomóc, udały się do koni. Ekipy wystawców w tym czasie z poświęceniem i odwagą ratowały już zagrożone konie. Jak opowiadali uczestnicy akcji, stajnie dosłownie zaczęły się składać i unosić w powietrze, mimo że kilkanaście osób próbowało je utrzymać. Część koni rozbiegła się, niektóre zakleszczyły się w walących się boksach, inne same przedarły się pod brezentem. Konie biegały luzem, w ulewie i w półmroku – wysiadł bowiem także prąd. Z narażeniem życia i zdrowia trenerzy, prezenterzy i ich pomocnicy oraz pracownicy stadniny – do pomocy włączyła się także m.in. ochrona pokazu – wyprowadzali spłoszone konie i łapali inne, nawet za pomocą pasków od spodni, gdyż wiele koni było bez kantarów. Po jakimś czasie sytuacja została opanowana, a wszystkie konie znalazły się pod opieką. Długo przeszukiwano z latarkami teren, gdzie przedtem stały stajnie. Na szczęście, nikt mocno nie ucierpiał, ani konie, ani ludzie – skończyło się na potłuczeniach i obtarciach. Konie umieszczono prowizorycznie, gdzie tylko się dało, w maneżu i w stajniach nieboksowych, uwiązane jedne obok drugich. Niektórym udzielono pomocy weterynaryjnej, opatrując obtarcia i zadrapania.
Janów był o włos od tragedii. Mogła stać się krzywda i ludziom, i koniom. Konie są całe, ale zestresowane i spędzą noc w niekomfortowych warunkach. Ekipy są zmęczone i czeka je trudna noc. Można tylko współczuć tym, którzy mają jutro wystąpić – niektórzy zastanawiają się nad wycofaniem z imprezy.
