Klasy Pleasure czyli posłuszny koń, łagodny jeździec, przyjemny sport…

Część I …

Przeważnie na pytanie „ Co to jest Pleasure?” otrzymujemy odpowiedź następującą: „ No wiesz, jeździsz w zastępie po arenie i wykonujesz polecenia sędziego, stęp, kłus, galop, itd…”. Brzmi zachęcająco? Chyba nie bardzo, prawda? Postanowiłam więc przybliżyć zainteresowanym na początek kilka zasad obowiązujących w klasach Pleasure niezależnie od ich stylów. Tyle ile mniej więcej mamy zakątków na świecie gdzie użytkuje się konie, tyle mamy stylów jeździeckich. Pleasure jest więc rozgrywane w ramach różnorakich sposobów użytkowania koni. W USA chętnie rozgrywany jest Western Pleasure gdzie konie poruszają się w najwolniejszych odmianach chodów, w tym w charakterystycznym „joog” (bardzo wolny kłus), w niskim ustawieniu szyi i głowy i na luźniejszych wodzach. Na świecie rozgrywane są także różne odmiany English Pleasure, począwszy od odmiany bardzo zbliżonej do Western Pleasure różniącej się drobnymi niuansami po charakterystyczne Pleasure dla koni, które mają zaprezentować chody specjalne takie jak np. Fox Trott , Paso i inne w klasach dla koni pięciochodów i trzychodów. W Europie przyjęła się z racji tradycji klasyczna odmiana czyli Classic Pleasure, aktualnie bardzo popularna w klasach dla koni czystej krwi arabskiej. Jeździec ma za zadanie pokazać konia w trzech podstawowych chodach, stępie, kłusie i galopie, a na żądanie sędziów wykonać dodane chody oraz pozycję stój i cofanie. We wszystkich powyżej wymienionych odmianach Pleasure występują cechy wspólne. Zawodnicy wjeżdżają na arenę razem w kolejności ustalonej najczęściej według numerów startowych. W zależności od danych przepisów wjazd następuje w stępie i odbywa się początkowo w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara lub w kłusie przez środek, a następnie w lewo dookoła areny. Sędziowie mają wtedy czas na tak zwane „pierwsze wrażenie” i ocenę poruszania się konia po linii prostej. Zmiana chodów, kierunku jazdy, zatrzymanie i inne komendy wykonuje się na żądanie sędziów. Jak zostanie oceniony nasz przejazd zależy od nas samych i od stopnia przygotowania konia. No dobrze, co sędzia więc chce zobaczyć aby mógł nasz przejazd odebrać pozytywnie i wysoko ocenić? Przede wszystkim wierzchowiec ma sprawiać wrażenie odprężonego, bezapelacyjnie posłusznego i ustawionego w ramie obowiązującej do danej odmiany Pleasure. Jeździec polecenia ma wykonywać subtelnie, pożądane jest aby były najmniej zauważalne, swoim pewnym dosiadem ma sugerować wygodne chody konia, przejścia w chodach mają być płynne i swobodne. W trakcie przejazdu zawodnicy poruszają się, jeden za drugim, wzdłuż ogrodzenia areny. Nie jest zabronione wyprzedzanie wolniej jadących koni jeżeli robimy to w odległości bezpiecznej i nie przeszkadzającej w przejeździe innym zawodnikom. Wyprzedzamy od wewnątrz areny. Nie pożądane jest „jechanie na ogonie” i obniża to mocno nasz wynik przejazdu. Wszelkie „snucie się” czyli jazda bez zaangażowania zadu, szurająca jest powodem do obniżenia not, a z pewnością mało elegancka. Nadmierna szybkość także nie jest wskazana, sugeruje brak kontroli nad wierzchowcem, a w skrajnych przypadkach powoduje eliminacje. Klasy Pleasure to także pewnego rodzaju przedstawienie. Swoją postawą i przygotowaniem sugerujemy patrzącym, że nasz koń jest wspaniale ułożony, a jazda na nim to czysta przyjemność. Strój do tych konkurencji określają przepisy danej organizacji. I tak w kategorii Western Pleasure obowiązują stroje w stylu West, często są to specjalne komplety dobrane kolorystycznie do rzędu konia. W klasycznych odmianach jak nazwa wskazuje fraczek lub rajtrok , bryczesy, oficerki, kask lub melonik. Ochraniaczy na nogi konia czy owijek nie stosuje się podobnie jak w konkursie ujeżdżenia. Paniom zaleca się subtelny lecz podkreślający urodę makijaż. Istnieją porady dotyczące makijażu, w których profesjonaliści od wizażu podpowiadają jak zrobić makijaż, który rozświetli nam twarz i ukryje stres czy zmęczenie. Wiele zawodniczek korzysta chętnie z tej sposobności. W końcu promienna twarz może zasugerować radość z jazdy na naszym wierzchowcu. Z pewnością całości dopełnia uśmiech zawodnika czy zawodniczki. Na dużych zawodach nie zapomina się także o makijażu koni. Znana nam oliwka, czy preparaty nabłyszczające, a nawet brokat rozprowadzony po ciele konia to dość częste sposoby na dodanie urody koniom podczas występów. W większości odmian Pleasure zaplata się także grzywę. Ogon najczęściej pozostawiany jest rozpleciony i napuszony. Czasami stosuje się przedłużające i zagęszczające treski dla koni o skąpym owłosieniu. Podobnie jak do pokazów w ręku, choć nie tak mocno stosuje się strzyżenie niektórych partii ciała konia. Z pewnością obfite szczotki czy bródka, nie jest elegancka z wyjątkiem klas dla koni fryzyjskich, a takie także są rozgrywane. Konkurencja Pleasure ma dość szerokie grono odbiorców. Jest ona stylowa, dość bezpieczna, nadaje się idealnie dla początkujących jak i „starych i profesjonalnych wyjadaczy”. Można ją uprawiać praktycznie posiadając konia każdej rasy lecz pamiętając o zrównoważonym charakterze. Tak jak w każdej dyscyplinie konnej musimy jednak pamiętać, że aby osiągnąć sukces potrzebujemy sumienności, chęci, spokoju, zrozumienia dla konia i solidnych podstaw, które są bazą dla wszystkich dyscyplin. Mam nadzieję, że pierwsza część przybliżająca tą piękną, a nie docenianą dyscyplinę zachęci Was do czytania kolejnych artykułów bloga oraz zainspiruje do uczynienia pierwszego kroku w świecie sportu Pleasure. W kolejnych częściach konkretne odmiany.

Pozdrawiam

Marta Wołtosz