W ciągu najbliższych kilku miesięcy pojawi się w Polsce (przede wszystkim w SK Kielnarowa) kilka pierwszych źrebaków po multiczempionie gn. FS BENGALI 1994 (Kubinec – Om El Sanadiva/Sanadik El Shaklan), które będą mini-wizytówką czy też swoistą forpocztą tego reproduktora w rodzimej hodowli. Choć ich matkami będą m.in. Etopka/Eukaliptus i Parella/Arbil, a więc klacze o dużej wartości hodowlanej, trudno oczekiwać już w pierwszym sezonie pełnej odpowiedzi na pytanie o skalę potencjalnego sukcesu połączeń tego reproduktora (m.in. Młodzieżowy Wiceczempion Pucharu Narodów i Świata oraz Narodowy Czempion USA) z naszymi klaczami. Wstępną prognozę można wysnuć na podstawie analizy jego dotychczasowego (męskiego) przychówku w Europie Zachodniej w latach 1997-2005.
Wśród nich na plan pierwszy wybijają się trzej rodzeni bracia od amerykańskiej hodowli klaczy Bey Santeyna/Simeon Sanegor (wnuk El Shaklana), wszyscy wyhodowani w stadninie Aja Arabians państwa Malcolma i Jane Hickfordów. Wyróżniają się dużą urodą, wyrazistą szlachetnością, ogromnym wyrazem, znakomitym stylem, wyśmienitą prezencją, wielką charyzmą i nowoczesnym kuhailańskim typem. Są to:
1. gn. AJA SANGALI 1999 (GB) – Młodzieżowy Czempion Pucharu Narodów, Europy i Świata. Ten trójkoronowany (jako roczniak) ogier stanowi od kilku lat w słynnej Al Khalediah Stud (KSA), gdzie popisuje się bardzo udanym i wyrównanym gatunkowo potomstwem, które często jest nagradzane na różnego rodzaju europejskich i bliskowschodnich pokazach (m.in. Lana Al Khalidiah, Moutaz Al Biwaibiya, Nashwat Al Khalidiah czy Alliya od michałowskiej Empressy/Probat). Aja Sangali zdaje się kroczyć drogą sukcesu hodowlanego na miarę swego ojca, dziadka (Kubinca) oraz dalszych męskich antenatów tierskiej hodowli (Balaton, Menes, Nabeg), jak również polskiego Araxa 1952 i jego legendarnego ojca Amurath Sahiba 1932 – reprezentantów prastarego rodu męskiego Bairactara or.ar.
2. c.gn. AJA SANAGOR 2000 (GB), jeszcze urodziwszy od poprzedniego, nie osiągnął wprawdzie sukcesów na miarę tego pierwszego, ale rekomendują go tytuły Czempiona i Supreme Championa Wielkiej Brytanii, jak też kilkukrotnie laur Top Ten Czempionatu Świata.
Ogier ten od dobrych kilku lat znajduje się w ścisłej czołówce europejskiej sceny pokazowej. Od niedawna kryje w Szwecji. U nowych właścicieli z pewnością nie powiedział jeszcze „ostatniego słowa” ani na polu pokazowym, ani też hodowlanym.
3. AJA SANTANA 2005 (GB), najmłodszy z tej trójki, pełen uroku i fasonu, który dopiero rozpoczyna swą drogę pokazową i hodowlaną. Do chwili obecnej jest on już zwycięzcą licencji ogierów w Belgii.
Jeśliby szukać uzasadnienia dla tak wielkiej skuteczności nicku: FS Bengali – Bey Santeyna, to niewątpliwie można dostrzec po stronie żeńskiej owego połączenia tak wybitne ogiery, jak choćby amerykańskiej hodowli og. Bey Shah z rodu męskiego Mirage or.ar., który jest ojcem Bey Teyny, matki Bey Santeyny, oraz polskiej hodowli og. Fortel (Como –Forta/Kuhailan Abu Urgub), z rodu męskiego Kuhailana Haifi or.ar., który z kolei jest ojcem TW Forteyny, babki tej ostatniej. Połączenie FS Bengali z Bey Shahem i Fortelem pozwoliło wykreować bardzo spektakularne i przebojowe postaci europejskiej i bliskowschodniej sceny hodowlano-pokazowej, a przede wszystkim kolejnych gatunkowych, męskich potomków rodu męskiego Bairactara or.ar., którzy będą mogli odrodzić tę bezcenną linię męską w wielu krajach i hodowlach (nie wyłączając polskiej).
Do klasowych synów kielnarowskiego obecnie FS Bengali należy z pewnością także siwy w hreczce, bardzo urodziwy BANKURAI IBN WAHDANI 1998 (DE) od Wahdani/Mashour – Narodowy Czempion Niemiec 2007, wcześniej Młodzieżowy Czempion Niemiec, Czempion pokazu w Ströhen, a także zwycięzca kilku wewnątrzniemieckich, regionalnych pokazów, który zalicza się do bardziej znanych i wyróżniających się ogierów tamtejszej sceny hodowlanej. Uznanym w Niemczech reproduktorem jest także gn. SHAKLAN IBN BENGALI 1997 (DE) od LM Sadunga/El Perfecto – najstarszy syn Bengalego, jeden z jego pierwszych potomków w ogóle.
Jeszcze jednym interesującym, męskim jego potomkiem, a jednocześnie kolejnym ze stadniny Aja Arabians, jest s. AJA SVENGALI 2000 (GB) od G Estarreja/Camargue – Młodzieżowy Czempion Wielkiej Brytanii, wyróżniający się nie tylko dobrym typem, ale też cennym rodowodem. Nieco mniej znanymi w rankingu synów Bengalego są: kszt. TAJ MAHAL 1999 (DE) od Kritagyata/Nagadir oraz duńskiej hodowli gn. VAN-KAHLI 1999 od Wanila/Ansata Nile Pascha. Intrygującym dla Polaków z punktu widzenia jego pochodzenia jest z pewnością gn. GRAPPA 2002 (DE) od klaczy Gza Gza/Negatraz (z rodziny żeńskiej Gazelli or.ar.), a więc półbrat użytego w Michałowie Galby po Plakat.
Łatwość kreowania stawki wybornych synów jest cechą charakterystyczną tylko nielicznych, wyjątkowych reproduktorów sceny światowej. Wszystko wskazuje na to, że swe wybitne walory reproduktorskie FS Bengali ujawni także w połączeniach z polskimi klaczami, skoro udało się to wcześniej Palasowi, Probatowi, Monogrammowi, Laheebowi czy Gazalowi Al Shaqab. Wg wstępnych założeń, w 2009 r. przyjdzie w Polsce na świat blisko pół setki jego potomków. W przekonaniu o jego wielkiej wartości, możliwości i klasie upewniają nas wspomniani wyżej – angielscy i niemieccy – synowie, którzy są najlepszą rękojmią tego, iż również polscy hodowcy dochowają się po nim wyśmienitych ogierków (nie wspominając o klaczkach). Istnieje więc niepozbawiona podstaw nadzieja, że odrodzi się u nas ginący prastary ród męski Bairactara or.ar., reprezentujący unikatową linię hodowlaną „amurathów”.
