Reklama
Gimme A Break – zwycięzca

Aktualności

Gimme A Break – zwycięzca

Gimme a Break, fot. archiwum
Gimme a Break, fot. archiwum

Podziel się:

Facebook
Twitter
WhatsApp
Email
Gimme a Break, fot. archiwum
Gimme a Break, fot. archiwum

W ubiegłym tygodniu, w sobotę 3 lutego, rozegrano w Kalifornii, na torze w Los Alamitos, jedną z najważniejszych gonitw kalendarza wyścigowego dla koni czystej krwi arabskiej w Stanach Zjednoczonych – Derby Drinkers of the Wind (G1), na dystansie 6 furlongów (około 1500 metrów) i pulą 75 000 USD. Ta prestiżowa gonitwa jest zaliczana do pierwszego członu amerykańskiej “trójkorony”, czyli Arabian Triple Crown. W stawce 11 koni pierwszy linię mety – w rekordowym czasie 1’19” – przekroczył czteroletni siwy ogier Gimme A Break ze stanu Virginia, własności Deb Mihaloff i Alana Kirschnera. Ogier jest trenowany przez Lynn Ashby, a konia dosiadał dżokej Clyde Martin. Półtorej długości za nim przybiegł cisawy Sey Spottsproof, własności Anne Seymour z Florydy, trenowany przez Maureen Stillwell (wałacha dosiadał dżokej Billy Holick). Trzecim koniem na mecie był siwy ogier Surffdancer (Line Dancer – Sand and Sable po Burning Sand) ze stanu Teksas. Po dwóch latach dominacji w klasycznych gonitwach koni pochodzących z rączych linii francuskich, na torach najważniejszych gonitw w USA znów zaczynają dyktować warunki rumaki o polskich korzeniach.

Hodowcami ogiera Gimme A Break są państwo Luckett z Louisville w stanie Kentucky. W hodowli od lat posługują się końmi polskiego pochodzenia, jak Sambor 1965 i jego syn Samtyr 1971, wspaniałymi zwycięzcami Derby, jak siwy Tomanchie 1999, (Samtyr – Kellowna po Kello-Gwalor) i jego starszy brat TC Tomtyr 1988, czy oaksistka TC Kentucky Blue. Ojcem Gimme A Break jest pierwszy amerykański trójkoronowany ogier – siwy Patriot Missle 1991 (Wiking – Toppers Starlight po Mister Topper), który dał wybitnych zwycięzców gonitw klasycznych, jak MD Blue Chip 2001, Doc Toothman 1999, czy Murkanas Glory 1997. Matką Gimme A Break jest klacz TC Break Dancer, również córka Wikinga. Gimme A Break jest owocem kojarzenia liniowego na epokowego reproduktora, fenomen na skalę światową, jakim był polski Wiking 1979 (Etap – Wilma po Pietuszok). Pięcioletni Wiking w 1984 został sprzedany za 21 300 USD do Stanów na „Silent Sale” w Janowie Podlaskim, bez uprzedniego użycia w rodzimej hodowli. Potomstwo Wikinga w USA wygrało gonitwy pozagrupowe o łącznej sumie powyżej 8 mln dolarów!

Właściciele ogiera Gimme A Break, państwo Kirschner z Cre Run Farm, od lat lubują się w rączych arabach polskiego pochodzenia, po ogierach Wiking, Monarch AH i Sambor. Jednym z ich czołowych ogierów jest najdzielniejszy syn Wikinga – 6/34(19-8-4)9-9 – gniady DA Adios 1998, od polskiej klaczy Sanibel IA (Samtyr – Sanna po Wist). Drugi czołowy Cre Run to gniady Sam Tiki 1985 (od Kyla Tiki po Kontiki), który świetnie biegał: 6/21(10-4-3)6-6. Jest godnym kontynuatorem polskiej dynastii „S”. Dał wybornych zwycięzców gonitw klasycznych, jak ogiery Mr. Full Service 1992, Dreams of Valour 1995 i klacze Cash On The Spot 1992, Vamonos Juhita 1997 i Dixie Delight 2001.

Drugi koń na mecie w tegorocznych Derby Drinkers of the Wind to wałach Sey Spottsproof 2003 (NF Proof – Seyvilla Tribaske po Nodoromas Triumph), również o polskich korzeniach. Jest on synem ogiera z rodu Krzyżyka – gniadego NF Proof 1985 (Bataann – Szalka po Eleuzis) o czysto polskim pochodzeniu, derbisty o wybitnej karierze wyścigowej, 4/22(14-5-1)D+6-5, który dał w hodowli już wielu derbistów i oaksistek w USA. NF Proof jest czołowym ogierem stadniny Seyvilla Arabians z DeFuniak Springs na Florydzie, własności Anne Seymour.

Podziel się:

Facebook
Twitter
WhatsApp
Email
Reklama
Reklamy

Newsletter

Reklamy
Equus Arabians
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.