We wtorek, 3 lipca, w godzinach popołudniowych, na torze Delaware Park rozegrano gonitwę pozagrupową Bob Magness Memorial Derby na dystansie 2200 m. To ostatni z trzech elementów amerykańskiej Arabian Triple Crown (trójkorony dla 4-letnich ogierów i wałachów). W stawce 10 koni pierwszy linię finiszu (w czasie 2’18,03) przebiegł czteroletni gniady ogier Fryvolous ze stanu Floryda, własności Pani Dianne Waldron. Ogier jest trenowany przez Phila Saxera, a konia dosiadał dżokej Oliver Cattillo. Zaraz za nim przekroczył celownik Gimme a Break, własności Cre Run Enterprises LLC ze stanu Delaware, trenowany przez Lynna Ashby. Siwego ogiera dosiadał Eric Valles. Trzeci na finiszu zameldował się cisawy Sey Spottsproof, własności Pani Anne Seymor z Florydy, trenowany przez Maureen Stillwell. Wałacha dosiadał dżokej Alvaro Torres.
Zwycięstwo Fryvolousa było dużym zaskoczeniem dla graczy. W poprzednich gonitwach Trójkorony zajmował dalekie pozycje za zwycięzcami. Ameryka w napięciu oczekiwała walki o niebieską wstęgę pomiędzy wnukiem Wikinga, siwym ogierem Gimme a Break – triumfatorem Drinkers of the Wind Derby Stakes (G1) na dystansie 1200 m, które odbyły się 3 lutego na torze Los Alamitos Race Course, Cypress w Kaliforni (pierwszy odsłona Trójkorony) – a gniadym czterolatkiem The Last Dance, zwycięzcą gonitwy Six Shooter Stakes (G1) na dystansie 1400 m, która miała miejsce 24 marca, na torze Sam Houstan Race Park w stanie Teksas (druga odsłona Trójkorony). The Last Dance przyszedł jednak dopiero szósty. Szczęśliwym graczom, którzy obstawili za dwa dolary zwycięską trójkę w Bob Magness Memorial Derby wypłacono 489.20 dolarów.
Hodowcą gniadego ogiera Fryvolous 2003 (Dorman – Fryga po Wielki Raz) jest Pani Dianne Waldron, właścicielka wiodącej stadniny i ośrodka treningowego biegających koni arabskich – RoseBrook Farm z Brooksvile w stanie Floryda. Pani Waldron zdominowała gonitwy koni arabskich, wygrywając aż pięć razy z rzędu Darley Awards (Nagroda Darley zorganizowana jest na wzór Eclipse Awards dla koni pełnej krwi angielskiej) wręczanych hodowcom, właścicielom, trenerom i dżokejom. Wielokrotnie konie Pani Waldron, głównie pochodzące z krzyżówek francuskich ogierów z klaczami polskiej lub egipskiej krwi, wygrywały gonitwy Drinkers of the Wind – jak ogier Bonuz w 2001, a później Stellar, Djenius czy Frynge Benefit. Pani Waldron jest właścicielką ogiera TH Richie, 2001 (Calin du Loup – Char Rich Louisa po ZT Ali Baba), który wywalczył „Trójkoronę” w sezonie 2005, według nowej formuły gonitw. Dziś TH Richie jest czołowym ogierem w jej stadninie, obok Doran i Calin Du Loup. Jej najlepszą klaczą jest czysto polska, gniada Fryga 1987, matka zwycięskiego ogiera Fryvolous, wywodząca się z wyścigowo dzielnych potomków klaczy Forta 1943 z linii żeńskiej Ukrainki 1815 ze Sławuty. Jako trzylatka, Fryga wygrała Nagrodę Darley w 1990 r. i powtórzyła ten wyczyn również jako cztero- i pięciolatka. Wcielona do hodowli, dała osiem sztuk potomstwa, z których aż sześcioro wyszło na tor, by wygrać najtrudniejsze gonitwy pozagrupowe – jak ogier RD Five Star, klacz Frynch, ogier Frynge Benefit czy Frisk Me Now. Jako roczniaczka jej córka, No Frills, została sprzedana na Bliski Wschód, a ostatni jej ogierek Swyft rozpocznie trening w przyszłym roku. W 1989/99 roku Fryga wciągnięta została na elitarną listę najlepszych koni biegających – Arabian Hall of Fame.
Hodowcami ogiera Gimme A Break – drugiego konia na finiszu w Bob Magness Memorial Derby – są państwo Luckett z Louisville w stanie Kentucky. Wyhodowali w oparciu o ogiery polskiego pochodzenia, jak Sambor 1965 i jego syn Samtyr 1971, wspaniałych zwycięzców Derby: siwego Tomanchie 1999 (Samtyr – Kellowna po Kello-Gwalor) i jego starszego brata, TC Tomtyr 1988, czy oaksistkę – TC Kentucky Blue. Ojcem Gimme A Break jest pierwszy amerykański trójkoronowany ogier, siwy Patriot Missle 1991 (Wiking – Toppers Stralight po Mister Topper), który dał wybitnych zwycięzców gonitw klasycznych, jak MD Blue Chip 2001, Doc Toothman 1999 czy Murkanas Glory 1997. Matką Gimme A Break jest klacz TC Break Dancer, również córka Wikinga. Gimme A Break jest owocem kojarzenia liniowego na epokowego reproduktora, fenomen na skalę światową, jakim był polski Wiking 1979 (Etap – Wilma po Pietuszok). Właściciele ogiera Gimme A Break, państwo Kirschner z Cre Run Farm, od lat lubują się w rączych arabach polskiego pochodzenia po ogierze Wiking: Monarch AH i Sambor. Ich czołowymi ogierami są: najdzielniejszy syn Wikinga 6/34(19-8-4)9-9, gniady DA Adios 1998 od polskiej klaczy Sanibel IA (Samtyr – Sanna po Wist) i gniady Sam Tiki 1985 (od Kyla Tiki po Kontiki). Ogier Sam Tiki świetnie biegał 6/21(10-4-3)6-6. Jest godnym kontynuatorem polskiej dynastii “S”. Dał wybornych zwycięzców gonitw klasycznych, jak ogiery Mr Full Service 1992 i Dreams of Valour 1995 oraz klacze Cash OnThe Spot 1992, Vamonos Juhita 1997 czy Dixie Delight 2001.
Trzecim koniem na mecie w tegorocznych Bob Magness Memorial Derby był wałach Sey Spottsproof 2003 (NF Proof – Seyvilla Tribaske po Nodoromas Triumph), również o polskich korzeniach. Jest on synem ogiera z rodu Krzyżyka – gniadego NF Proof 1985 (Bataann – Szalka po Eleuzis) o czysto polskim pochodzeniu, derbisty o wybitnej karierze wyścigowej, 4/22(14-5-1)D+6-5, który dał w hodowli już wielu derbistów i oaksistek w USA. NF Proof jest czołowym ogierem stadniny Seyvilla Arabians z DeFuniak Springs na Florydzie, własności Anne Seymour.
