Padron (Patron x Odessa), własności The *Padron Syndicate, wyhodowany przez Dr JJM Blaauwhofa (Holandia), wyeksportowany do USA w 1978 r., Czempion Kanady (1981), Czempion USA (1982), Czempion Ogierów w Scottsdale (1982), Wiceczempion Ogierów w Scottsdale (1981 i 1979), padł 30 czerwca 2007 r. na atak serca. 13 maja skończył 30 lat.
Urodził się w 1977 roku w holenderskiej stadninie rodziny Blauwhoot, położonej w miasteczku Kerkdiel. Jego ojciec Patron (trzykrotny Czempion Holandii) żył stosunkowo krótko. Eksportowany z Tierska, uważany był i jest za najładniejszego i najszlachetniejszego syna Aswana. Matka zaś – Podruga, była klaczą o rodowodzie użytkowym. Jej ojca Priboja uważano za najlepszego rosyjskiego reproduktora użytkowego. Ze strony babki – Dikarki – miał na dodatek pochodzenie francuskie, co mówi samo za siebie.
Swą nieprzeciętną karierę Padron zaczął wcześnie, zdobywając już w wieku 3 miesięcy tytuł Czempiona Holandii. Potem zdobył jeszcze trzykrotnie tytuły czempiona w tym kraju, zanim w listopadzie 1978 roku został wyeksportowany do USA. Wypatrzyli go Robert i Donna Stratmore: „Padron miał absolutnie najpiękniejszą głowę, jaką kiedykolwiek widziałem – miał powiedzieć Robert Stratmore, opowiadając o swej wizycie w Holandii – wielkie oko i zawsze dumnie wygięta szyja, w iście królewskim kłusie. Miał idealną prezencję, tak że od razu wiedziałeś, iż jest wyjątkowym koniem. Ekstremalnie pięknym. Nie mogłem nic poradzić… musiałem go mieć natychmiast”.
Padron przyjechał do USA 11 lutego 1978 r., do Make-Believe Farm w Alamo w Kalifornii. We wrześniu 1980 r. trafił w ręce swego trenera i przyszłego współwłaściciela, u którego zakończył żywot – Davida Boggsa, który uczynił z Padrona legendę.
Ciekawostką jest, że również ojciec Padrona – Patron, został sprzedany do USA. Okazało się jednak, że ma piroplazmozę, chorobę nieszkodliwą dla koni, ale przenoszącą się na bydło. Jedyną możliwością, by przewieźć go do USA, było wykonanie transfuzji krwi, której niestety nie przeżył.
Padron uważany jest za „rosyjskiego”, ale jest nim tylko w połowie. Obliczono dokładnie, że na jego rodowód składała się w 50% krew angielskia, w 25% egipska, w 12,5 % polska i w 12,5% francuska. Jego matka Odessa (czempionka regionalnego pokazu z 1977 roku z małym Padronem u boku) urodziła się w Belgii. Jej ojcem był Bright Wings – Młodzieżowy Wiceczempion Wlk. Brytanii 1966 a matką – Serinda, czempionka tego kraju w kategorii źrebiąt z 1969 r. Odessa była czystego pochodzenia z Crabbet, z rodziny Rodanii, której Padron był typowym przedstawicielem (kasztan z łysiną i białymi skarpetkami).
W wieku trzech lat (już w USA) przygotowywany był do podboju amerykańskich ringów przez Davida Boggsa. Ich pokazy przeszły do historii. W ręku Davida Padron wygrał wszystko, co można było zdobyć w Ameryce Północnej, uzyskując tytuły czempiona – w 1981 roku Kanady, a w 1982 Scottsdale i Narodowy Stanów Zjednoczonych, a także tytuły wiceczempiona Scottsdale w 1979 i 1981 roku oraz czempiona pokazu Cow Palace, Regionu III i Minnesota All Arabian Supreme. Zmieniając później właścicieli, trafił do Lasmy. Nie pasował jednak do tutejszego programu hodowlanego zorientowanego na Polskę. Użyto go tylko raz, a urodzony ogierek został wykastrowany. W tym samym roku Padron zapisał się w dziejach jako obiekt najdroższego syndykatu w historii hodowli koni arabskich – za 11 milionów dolarów! Głównymi udziałowcami byli David Boggs oraz John O’Brien, który później importował do Stanów matkę Padrona, Odessę.
Użyty szeroko w hodowli, pozostawił 770 potomków czystej krwi, w tym 50 zwycięzców pokazów narodowych, 12 czempionów międzynarodowych i ponad 180 czempionów innej rangi pokazów. Bob Battaglia, który trenował Padrona już po zdobyciu przez niego tytułów Narodowego Czempiona USA, mówił o nim: „Padron był przyjemny i łatwy do jazdy i do treningu, miał niesamowity ruch. Wierzę, że gdyby najpierw był przygotowywany do klas użytkowych, to nawet w dzisiejszych czasach byłby z pewnością czempionem w kategorii English Pleasure”.
Od 2001 roku Padron przebywał na emeryturze w stadninie Jabar Ltd w Georgii, gdzie padł niecałe 2 miesiące po swoich hucznie obchodzonych 30. urodzinach.
Po 10 latach jego potomstwo trafiło z powrotem do Europy. Do najlepszych należą ogiery Lyphard i Padrons Image. Córki Say You Say Me i Lady Amie zwyciężyły w Aachen, pierwsza w klasie seniorów, druga w klasie juniorów. Ogier Padrons Kadar wygrał kilka czempionatów, zaś jego syn Padrons Khen Saabi jest czempionem Austrii i wiceczempionem Europy w ujeżdżeniu. Jednak najważniejszym potomkiem Padrona jest Padrons Psyche – urodzony 28 maja 1988 roku w McPherson Family Trust. Jego matka Kilika była córką tierskiego Tamerlana (syna polskiego Araxa) i klaczy Kilifa, a jednocześnie wnuczką klaczy Taktika (matki Pietuszoka). Padrons Psyche jako trzylatek zwyciężył w czempionacie regionu i uzyskał tytuł U.S. Reserve-National-Champion. Z dużym sukcesem rozpoczął karierę reproduktora. Z jego pierwszego rocznika pochodzą: klacz JBK Mystic Fawn, która w wieku trzech lat zdobyła tytuł National Futurity oraz ogier LD Halston (reproduktor w Brazylii). Pierwszymi dziećmi Padronsa w Europie były zaś pełne siostry – Focus Seneca i Focus Galliana, zakupione przez Shirley Watts do stadniny Halsdon Arabians.
Z drugiego rocznika po Padronsie pochodzi m.in. ogier FS Ritz, zdobywca tytułu Scottsdale Champion, kryjący obecnie w Belgii, a z trzeciego klacz Psyches Amber Gem – eksportowana do Niemiec, gdzie odnosiła sukcesy w czempionatach. Z synów Padronsa wyróżnił się także Psymadre – trzykrotny zwycięzca US-Top-Ten, oraz Magnum Psyche uważany za największego kontynuatora rodu Padrona.
Magnum Psyche, będący własnością hodowców z Argentyny, jednak stacjonujący – jak jego słynny przodek – u Davida Boggsa, zdobył tytuły narodowego czempiona w trzech krajach: USA (1998, 2004), Kanadzie (1998) i Argentynie (2000).
W połowie lat 90. zaczęto używać Padronsa Psyche w Europie. Dał on m.in. takie ogiery, jak Psyches Ambassador i Psynergy, LD Pistal czy Ames Charisma, a w stadninie w Janowie Podlaskim postanowiono użyć urodzonego w USA Enzo. Zaś w polskiej hodowli prywatnej zadebiutował w tym roku w roli reproduktora włoski WH Justice – syn Magnuma. Rok 2005 obfitował w największe sukcesy Padronsa Psyche. Enzo został Czempionem Narodowym USA, córki Magnuma uzyskały tytuły US Seniorchampionesse i Reservechampionesse. Sam Padrons znalazł się na 7. miejscu wśród najlepszych reproduktorów w klasach użytkowych, zaś Magnum okazał się najlepszym reproduktorem w klasach pokazowych. Jego potomstwo prawie zawsze lokuje się w czołówce. O Padronsie Psyche mówi się, że łączy się on dobrze prawie ze wszystkimi klaczami – polskimi, rosyjskimi, amerykańskimi, egipskimi, a także hiszpańskimi. Mimo iż cieszy się dobrym zdrowiem i nadal ma dobrą jakość nasienia, ogier został już wycofany z hodowli – jednak ród Padrona ma na szczęście godnych następców, miejmy nadzieję, że dochowa się ich również w Polsce.
Biorąc pod uwagę dynastię stworzoną przez Padrona na całym niemal świecie, nie dziwi fakt, że wiadomość o jego śmierci bardzo poruszyła hodowców. Na każdym ze znaczących forów dyskusyjnych powstały wątki tematyczne, na których hodowcy wyrażali swoje ubolewanie z powodu straty, składali kondolencje tym, którzy mieli osobisty udział w wyhodowaniu i sukcesach Padrona, oraz wymieniali się zdjęciami posiadanych przez siebie potomków Padrona – a jest ich naprawdę wielu!
Galeria zdjęć Padrona stworzona przez jego fanów: http://public.fotki.com/Prosmirage/padron-photos/
