Za nami XVII Wiosenny Młodzieżowy Pokaz Koni Arabskich Czystej Krwi w Białce, a przed nami kulminacyjne momenty Dni Konia Arabskiego – sierpniowy XXIX Narodowy Pokaz i 38 Aukcja w Janowie Podlaskim. Tego roku do Białki przyjechała rekordowa obsada wystawców i wystawianych koni (ponad 150), w dużej mierze za sprawą prywatnych hodowców. Należy też zaznaczyć, iż właśnie od tej chwili możemy mówić o poważnej konkurencji dla hodowli państwowej wychowanków hodowli prywatnej na płaszczyźnie wystawowej (gdyż w sferze wyścigowej ma to miejsce już od dobrych kilku lat).
Tegoroczna Białka dowiodła, iż wcale nie potrzeba mieć wielkich stadnin i stad złożonych z kilkudziesięciu klaczy-matek, by osiągać spektakularne sukcesy hodowlane. XVII Wiosenny Pokaz pokazał też, jak ważnym aspektem polityki hodowlanej jest indywidualny, przemyślany dobór osobniczy i dopasowanie odpowiedniego ogiera do każdej klaczy, a przede wszystkim pewna fantazja twórcza, inwencja i kreatywność. Zdecydowanymi triumfatorami tegorocznego pokazu w Białce były: Ekstern po Monogramm (5xI, 3xII, 3XIII, 2XIV i 1xV m., w tym Czempion Ogierków i Best in Show), który to został bezapelacyjnie „Czempionem Reproduktorów” oraz ogiery WH Justice (US) i Gazal Al Shaqab (QA).
Wszystkie pozostałe (punktujące) reproduktory, których – za sprawą potomstwa – było reprezentowanych w sumie 23, stanowiły jedynie tło dla wyżej wymienionych. Zdecydowanie najbardziej zawiódł s. Galba po Plakat (KSA), po którym w 2006 r. urodziła się w Michałowie bardzo szeroka, bo licząca ponad 35 sztuk stawka źrebiąt. Z niej zameldowało się w Białce 5 roczniaków, z których w Top Five znalazły się jedynie: trochę niedoceniona Ersefona od Ernery (V m.) i – dla odmiany – cokolwiek przeceniona Golteria od Gotlandii (II m. w klasie). Znacznie słabiej poszło ogierkom, a ostateczne rezultaty występów tej grupy dowiodły trafności wysuwanej wcześniej przez niektórych tezy, iż Galba nie był dobrym – choćby z racji zbytniego spokrewnienia, ale nie tylko – kandydatem dla michałowskiego stada. Przy okazji dostrzeżono też pewną defensywę tamtejszej hodowli, zauważalną już w
zeszłym roku w gronie roczniaków. Należy jednak mieć nadzieję, iż ów stan rzeczy zostanie wkrótce opanowany i wszystko wróci do normy, czyli do najwyższego poziomu hodowli michałowskiej we wszystkich kategoriach wiekowych. Oczywiście w dużej mierze będzie to uzależnione od trafnego doboru ogierów czołowych w najbliższej przyszłości. Tu – uważam – należałoby się zastanowić nad nieco bardziej „obcymi” i „świeżymi” postaciami reproduktorskimi dla tej stadniny, bo przede wszystkim takie będą w stanie wygenerować z tamtejszymi wspaniałymi klaczami niezbędny impuls. Tak więc jak najbardziej pożądane byłyby ogiery z różnorodnych rodów męskich (w tym też Mirage or.ar.), bo ich użycie znacząco wzbogaciłoby stado – cokolwiek przeinbredowane obecnie w kierunku rodu męskiego Saklawi I or.ar., choć wciąż przecież bardzo cenne.
Z pewnością pewnym rozczarowaniem był także „debiutancki występ” janowskiego s. Poganina po Laheeb w barwach michałowskich, po którym oczekiwano chyba nieco lepszych rezultatów. Tymczasem z 8 sztuk jego przychówku żaden roczniak „nie rzucił na kolana”, a do Top Five awansowały jedynie Kapsztad od Kwestury i Emirron od Embelli oraz prywatnej hodowli Egeriana od Elizki. Także dość liczne potomstwo s. Piaffa po Eldon nie zapisało się szczególniej w tym roku, poza prywatnej hodowli kszt. Askarem od Aliary (III m.). Niczym szczególnym nie zaskoczył również s. Emigrant po Ararat, ani jego następca – s.
Gaspar (dodatkowo z nikłą liczbą wystawianego potomstwa), po którym to dobre wrażenie zrobił jedynie prywatnej hodowli roczny s. Panicz od Pelisy (V m. w klasie). Także ostatni krajowy rocznik Pesala po Partner nie przysporzył temu wybornemu „showmanowi” szczególnej chwały, nawet wśród klaczek. Promyczkiem nadziei może tu być jednak niezłe IV m. w klasie roczniaków jego janowskiego syna, wyśmienitego pochodzenia s. Palatino od Palmety/Ecaho, który to wyróżnił się zwłaszcza ruchem. Dla przeciwwagi zupełnie dobrze pokazały się w Białce 2-letnie janowskie ogierki po brytyjskim s. HS Etiquette po Simeon Sadik – Preferans od Prerii, Elsynor od El Fathy i Celestyn od Celty, które triumfowały (ten pierwszy) lub swobodnie zmieściły się w Top Five swych klas.
Wśród ogierków najlepszą „głową–szyją” wykazał się s. Altis po WH Justice od Albii/Pers, a najlepszym ruchem popisał się również prywatnej hodowli gn. Montello po Gafal od Małmazji/Wermut! Szukając wśród młodzieży męskiej potencjalnych przyszłych ogierów czołowych, niewątpliwie należałoby tu postawić na synów Eksterna, 3-letniego białeckiego Celsjusza i janowskiego 2-letniego Prado, jak również rocznego Pizarro po Gazal Al Shaqab (rodzonego brata Pingi i Piety). Z pewnością choćby w prywatnej hodowli mają wszelkie szanse zaistnieć Altis i Montello oraz kszt. Satis (kolejny męski potomek ogiera WH Justice), czy s. Faronn po Ekstern. Spore nadzieje na tym polu budzą też wspomniani wyżej synowie HS Etiquette, jak również michałowski 2-letni Zigi-Zan, o wspaniałym rodowodzie (Padrons Psyche – Zagrobla/Monogramm). Pewną niewiadomą jest wspomniany Palatino, bo z reguły synowie Pesala tracą fason z wiekiem.
W grupie najmłodszych klaczek (klasa 4A) szczególnie dobre wrażenie zrobiła s. Wasa po WH Justice od Waresy/Empres, wywodząca się w prostej linii od wybornej kurozwęckiej Wiorsty, a niezgorsze jej półsiostra Sotika od Słonki/Wojsław. Niespodziewanie wysoką, 4. pozycję w tej klasie uzyskała El-Enia po słabym ogierze Eutin (po Etogram) od oaksistki Emanueli/Pamir, która to pokonała wiele bardziej renomowanych konkurentek! Wielce chwalebnie dla Eksterna ułożyły się klasyfikacje kolejnych klas klaczek rocznych i 2-letnich, w których to czołowe pozycje (Top Five) zajęły: Psyche Victoria od Pallas-Ateny/Ecaho, Wołogda od Wanilii/Alegro, Bohema od Bogini/Arbil, Entima od Etalanty/Europejczyk, Eksterna od Emanty/Pamir, Biruta od Bajady/Pamir, Herlina od Heroldii/Eukaliptus, Altamira od Altony/Eukaliptus, Pinta od Pilar/Fawor, Cenoza od Celnej/Alegro i Pasadia od Pasadeny/Eukaliptus. Ta pierwsza wydaje się być jedną z bardziej obiecujących klaczek hodowli prywatnej młodego pokolenia i wielką nadzieją stadniny Chrcynno-Pałac.
W klasie 4C dopiero na 9. pozycji, z przeciętnymi notami, uplasowała się Pentra po Poganin od Peczory/Emigrant, która to rok wcześniej (jako sysak) zrobiła wielkie wrażenie na wszystkich podczas przeglądu w SK Michałów i której to „na gorąco” wróżyliśmy sporą karierę na gruncie pokazowym.
Innymi osobistościami wśród klaczek okazały się córki wybornego Gazala Al Shaqab – 3-letnie Ejrene i Pistoria (michałowskie) oraz roczna janowska Alabama od Altony/Eukaliptus.
W klasie 5A dobrze spisała się (IV m.) najlepsza dotąd córka Grafika w Polsce, michałowska Emiriona od Emmony/Monogramm, a w klasie 4C niezgorzej (V m.) inna jego córka – prywatnej hodowli Garuna od Gwarki/Monogramm.
Wyniki tegorocznego pokazu w Białce udowodniły niezbicie bezapelacyjny prymat janowskiej młodzieży i michałowskiego Eksterna wśród krajowych reproduktorów czystej krwi arabskiej (jest to w tej chwili bezsprzecznie reproduktor nr 1 w Polsce), któremu „dotrzymać kroku” mogą jedynie wybrane reproduktory hodowli zagranicznych. Kwestią jest, na ile te wyniki i owa dominacja jego potomstwa w kraju przełożą się na rezultaty występów na arenach zagranicznych? Jedno jest pewne, iż SK Janów Podlaski po 3 sezonach użytkowania Eksterna dochowała się potencjalnie przynajmniej jednego ogiera czołowego (Prado) oraz szerokiej stawki wybornych klaczek, które przynoszą wiele radości i pożytku tej legendarnej stadninie. Niemniej jednak niepokoją głosy o rychłej sprzedaży Eksterna, szczególnie w przypadku braku jego sprawdzonego już następcy.
Już niebawem, gdyż w połowie sierpnia odbędą się w Janowie Podlaskim oraz (miejmy nadzieję) na służewieckim torze w Warszawie tradycyjne Dni Konia Arabskiego – z wyścigami o Nagrodę Białki i Nagrodę Europy, XXIX Narodowym Czempionatem oraz 38 Aukcją. Wypada mieć nadzieję, iż – jak co roku – dostarczą one wielu emocji i niezapomnianych przeżyć hodowcom, klientom i sympatykom koni arabskich z Polski i ze świata.
Na ile białeckie wyniki się powtórzą, a na ile będą różne? Jak uczy historia, z pewnością w Janowie dojdzie (w gronie młodzieży) do znacznych nawet przetasowań, tym bardziej, iż mogą się tam pokazać nieobecne w Białce postacie. Z drugiej strony, niektórzy faworyci z Białki mogą stracić formę, a inni – ją zyskać. Nowością tegorocznego XXIX Narodowego Pokazu będzie to, iż po raz pierwszy w historii pojawią się tam młode ogierki, które rozegrają Młodzieżowy Czempionat Polski oraz klasy 3-latków. W ten sposób nasz najbardziej prestiżowy – bo narodowy – pokaz obejmie już wszystkie kategorie wystawowe i grupy wiekowe.
Natomiast co do Aukcji Pride of Poland 2007, to już w czerwcu uzyskaliśmy listę koni (klaczy i ogierów) przeznaczonych w tym roku do sprzedaży, z podziałem na aukcję główną i Silent Sale. Do tej pierwszej zostały zapisane 33 klacze, w tym 2 hodowli lub własności prywatnej. Analizując ową listę należy przyznać, iż oferta przygotowana przez hodowców jest dość różnorodna i bogata – a więc atrakcyjna.
W gronie przeznaczonych do sprzedaży klaczy znalazło się kilka gwiazd, które mogą uświetnić i wzbogacić każdą hodowlę na świecie. Wśród nich uwagę przykuwa przede wszystkim siwa Siklawa po Laheeb od Siewki/Eldon – bodaj najbardziej egzotyczna obecnie (a jednocześnie modelowa) saklawianka w polskiej hodowli, z przepiękną (przypominającą stylem legendarną Koalicję) głową–szyją, a przy tym Młodzieżowa Wiceczempionka Polski z 2003 r. Osobiście bardzo mi żal, iż tak piękna, młoda i obiecująca klacz – po urodzeniu ledwie 2 źrebaków, w tym ostatnio Sarisy po Piruet – jest tak szybko oferowana do sprzedaży, gdyż niewątpliwie wzbogacała ona janowskie stado. Zupełnie inaczej przedstawia się sprawa z
wielce zasłużoną Wiaźmą po Arbil od Wizji/El Paso, która pozostawiła w Michałowie kilka dobrych córek z „dynastii Wież”, w tym najmłodszą Wieżę Elfów po Ganges (rodzoną siostrę wyśmienitej Wieży Wiatrów). Z pewnością dużym zainteresowaniem licytujących będzie się cieszyć jedyna córka Monogramma (US), jaka w tym roku została wystawiona na sprzedaż, Errara od Esteli/Probat, pomimo niespecjalnie udanej kariery stadnej. W ścisłej czołówce licytujących powinna się też znaleźć atrakcyjna Altona po Eukaliptus od Albigowej/Fawor, zwłaszcza, iż wykazuje się dotąd niezwykle efektownym potomstwem (3 córki z rzędu: Altamira i Atma/Ekstern oraz Alabama/Gazal Al Shaqab). Bez cienia wątpliwości zauważoną przez klientów powinna być także faworytka Białki, przepiękna Fula – jedna z ostatnich córek legendarnego Partnera i Floreny/Palas. Jej kariera stadna nie potoczyła się wprawdzie szczególnie wydajnie i szczęśliwie, jednak pozostawia w stadzie niezłą Fabryszkę po Gazal Al Shaqab i sysaczkę po Perseusz.
Na liście klaczy aukcyjnych spotykamy też kilka bardzo dobrze rodzących klaczy, jak Belladona po Europejczyk od Bellony/Czako (matka 5 córek, w tym wyśmienitych Bellandy/Pilot i Belgiki/Gazal Al Shaqab oraz Bella Visty/Piruet); Bogini po Arbil od Bogatyni/Europejczyk (kolejna matka 5 córek, w tym Bordiury/Gazal Al Shaqab, Bakuby/HS Pirandelo i Bohemii/Ekstern, jak również b. obiecującej Benity/Enzo); Wanilia po Alegro od Wizyty/Wermut (matka 4 córek, w tym wyróżnianych na pokazach Watry/Metropolis i
Wołogdy/Ekstern). Choćby z tytułu konotacji rodzinnych i bliskiego pokrewieństwa do znanych postaci powinny się zaliczyć janowskie: Pieta – rodzona siostra Pingi i Pizarro, oraz Polenta (matka Perespy/Enzo) – rodzona siostra Palmety. Urodą i pochodzeniem zwracać też będą na siebie uwagę michałowskie: Greta po Pesal oraz Prudencja i Epifania po Emigrant (sprzedawana równolegle z córką Elenitą/Gazal Al Shaqab); jak również – po linii wyścigowej – rzetelna Emisana po Wojsław. Swoich zwolenników powinna zyskać także obiecująca michałowska Złota Wieża po Ganges, janowska Celta po Pasat (matka intrygującej Cetuli/El Nabila B), czy białecka córka Euskary – Eusala po Pesal.
Pride of Poland 2007 oferuje do sprzedaży także 2 średniej miary ogiery: bardzo dzielnego na torze Majora 1997 (Batyskaf – Meta/Partner) oraz Eukarionta 2003 (Gazal Al Shaqab –Euzetia/Etogram). Żaden z nich jednak nie stanowi wielkiej atrakcji, dlatego ich sprzedaż będzie uzależniona od splotu sprzyjających okoliczności. Z innych, dość
interesującą postacią jest wystawiony na Silent Sale michałowski gn. Diament 2000 po Druid od Decyzji/Pamir, który – pomimo zapowiedzi – nie został użyty w oficjalnym programie hodowlanym.
Lato zapowiada się więc dość atrakcyjnie w kalendarzu sympatyków polskich arabów. Trudno jednak już dziś wyrokować coś więcej w kwestii międzynarodowych pokazów jesienno-zimowych i szans polskich koni w tegorocznej konfrontacji międzynarodowej.
