Reklama
Paryż 2012, finały: Dwa razy Mazurek Dąbrowskiego! Plus srebro i brąz dla polskiej hodowli. Zobacz zdjęcia!

Aktualności

Paryż 2012, finały: Dwa razy Mazurek Dąbrowskiego! Plus srebro i brąz dla polskiej hodowli. Zobacz zdjęcia!

Podziel się:

Facebook
Twitter
WhatsApp
Email
Pinga z Shirley Watts, dyr. Markiem Trelą (SK Janów Podlaski) oraz prezenterem Pawłem Kozikowskim, fot. Ricard Cunill
Pinga z Shirley Watts, dyr. Markiem Trelą (SK Janów Podlaski) oraz prezenterem Pawłem Kozikowskim, fot. Ricard Cunill

Miało być w tym roku w Paryżu inaczej i było. Nie tylko pojawiła się rywalizacja o najwyższe tytuły w nowych kategoriach, ale nawet „Marsylianka” została zagrana „na żywo”, na przesterowanych gitarach elektrycznych, w „hendrixowskim” stylu.

Od lat powtarzane pytanie: jak w ogóle można porównywać roczniaczkę do trzyletniej klaczy (czasem już źrebnej), wpłynęło zapewne na decyzje organizatorów, aby dać dodatkową szansę młodym koniom. System przetestowany przez Christiane Chazel w Menton, został sprawnie zaadaptowany do paryskiej rywalizacji w hali widowiskowej Paris Nord Villepinte. Wszystko w takim tempie i tak punktualnie, że po raz pierwszy wielu gości nie musiało w ostatniej dosłownie chwili ruszać na lotnisko.

Ghanadir Al Zobair, fot. Ricard Cunill
Ghanadir Al Zobair, fot. Ricard Cunill

Wśród rocznych klaczek zdecydowanie wygrała córka ogiera MCA Magnum Gold – Ghanadir Al Zobair z Al Zobair Stud i tak oto pierwsze złoto powędrowało do Sharjah. Srebro trafiło do Fai Al Shaqab, choć klaczka ta zdobyła mniej punktów w kwalifikacjach niż nagrodzona brązowym medalem AJ Asyad. W Top Ten znalazła się klacz z Białki – Perfinka, co jeszcze tak niedawno było nie do pomyślenia.

Wśród klaczy młodszych po najcenniejszy medal sięgnęła, dla wielu niespodziewanie,

Fot. Ricard Cunill
Fot. Ricard Cunill

michałowska Wieża Mocy. W tym towarzystwie prawdziwa atletka, doskonale wyselekcjonowana, będąca w najlepszym momencie swojego dojrzewania. Nie miała szans na takie wyróżnienie jako roczniaczka i można podejrzewać, że ma niewielkie szanse na powtórzenie tak wielkiego sukcesu jako klacz starsza. Tym bardziej należy się cieszyć, że maksymalnie wykorzystała swoje pięć minut!

Ul Sid Parma, fot. Ricard Cunill
Ul Sid Parma, fot. Ricard Cunill

Tytuł wiceczempionki przypadł także europejskiej, nadal należącej do Judith Ohlenschlager z Danii Ul Sid Parmie; brązem zaś nagrodzono Ghazalat Al Khalediah z Arabii Saudyjskiej (Al Khalediah Stables). Należy też odnotować obecność michałowskiej Emandilli i janowskiej Primery w Top Ten.

Po tak wielkiej i pięknej niespodziance, jaką sprawiła Wieża Mocy, podejrzewano, że coś lub ktoś stanie na przeszkodzie, kiedy nadejdzie czas Pingi – nawet jeśli nagroda się jej od początku słusznie należała. Teoretycznie, przewaga punktowa i udany występ w klasie powinien

El Dorada, fot. Ricard Cunill
El Dorada, fot. Ricard Cunill

wszystkich uspokoić, ale Paryż widział już nie takie sytuacje. Tym bardziej, że klacz wyglądała podczas finałowej prezentacji na nieco zmęczoną, w odróżnieniu od prawie zawsze gotowej do popisywania się klaczy FT Shaella. Majestatyczna, ponadczasowa uroda El Dorady także podpowiadała, że nic nie jest przesądzone. Na szczęście dla Polski na FT Shaellę zagłosowali tylko panowie – Nasr Marei, Willy Poth i Marc Veray. Dzięki temu po raz drugi mogliśmy wysłuchać polskiego hymnu i popatrzeć na wzruszenie janowskiej ekipy. El Dorada musiała zadowolić swojego dzierżawcę – Athbah Stud oraz hodowcę – SK Michałów, trzecim miejscem i brązem. W Top Ten znalazły się jeszcze gorąco oklaskiwane El Saghira, Altamira, Palmeta oraz już angielskiej własności Etnologia. Na dziesięć klaczy starszych w finale aż sześć było z Polski! Poza nimi dwie brazylijskie oraz po jednej amerykańskiej i australijskiej. Należy teraz mieć nadzieję, że działy marketingu i promocji polskich stadnin państwowych, po

Etnologia, fot. Ricard Cunill
Etnologia, fot. Ricard Cunill

tak wielkim sukcesie, już pracują pełną parą nad układaniem strategii reklamowych na przyszły rok, bo liczenie tylko na ludzką pamięć nie musi się wcale sprawdzić. Szczególnie dziś, kiedy nawet najlepsze wiadomości żyją w mediach zaledwie przez kilka godzin.

Podobne zadanie czeka też jedną jedyną prywatną polską stadninę, której udało się wprowadzić konia do finałowej dziesiątki. Tytuł Top Ten, w czempionacie ogierków rocznych, do swojej kolekcji dorzuciło Chrcynno. Zdobycie takiego wyróżnienia przez ogierka – Psyche Kereta (klacze z Chrcynna już w Paryżu Top Ten zdobywały), pokazuje, jak dużą przewagę ma ta stadnina nad resztą polskich hodowców prywatnych, nawet jeśli obecny sezon nie spełnił wszystkich jej oczekiwań. Na razie na horyzoncie nie widać konkurenta.

Czempionem świata ogierków rocznych został Sultan Al Zobara. Jego katarski dzierżawca – stadnina Al Shaqab, mógł po raz pierwszy podczas tych finałów wysłuchać hymnu swojego kraju. Srebro i brąz także powędrowały na Bliski Wschód. Ascott DD dał Athbah Stud wiceczempionat, zaś AJ Mardan zdobył brąz dla Ajmanu.

Sultan Al Zobara, fot. Ricard Cunill
Sultan Al Zobara, fot. Ricard Cunill

Po raz drugi zabrzmiał katarski hymn, kiedy Wadee Al Shaqab, przez wielu uważany za faworyta, wygrał rywalizację z innymi ogierami młodszymi. Miłym zaskoczeniem było pokonanie przez Equatora ogierka Fakhr Al Khalediah z Al Khalediah Stables. W eliminacjach ten ostatni zdobył zdecydowanie więcej punktów, niż złoty i srebrny medalista. Michałowski Equator kończy sezon ze znakomitym dorobkiem i kompletem najważniejszych medali: złotym z Moorsele, srebrnym z Paryża i brązowym z Aachen. Ogiera z takim osiągnięciami od dawna w Polsce nie było!

Fakhr Al Khalediah, fot. Ricard Cunill
Fakhr Al Khalediah, fot. Ricard Cunill

Przy tak zaciętej rywalizacji czempionat ogierów starszych wydawał się formalnością. Tytuł zdobył jednogłośnie QR Marc, którego właściciele mogli być wcześniej dumni z sukcesów jego polskiego potomstwa. To była długa i kręta droga po najcenniejsze trofeum; bywały już i łzy rozczarowania, i gwałtowne rozstania, i poszukiwania nowych sojuszników. Do dekoracji wyszli nie tylko PP. Gheysensowie, ale też cały managment Dubai Arabian Horse Stud, gdzie koń jest w dzierżawie. Na drugim, srebrnym miejscu, uplasował się Abha Qatar, zaś po brąz sięgnął także saudyjskiej własności Al Khatab Al Thani. Warto odnotować jeszcze udział w finale polskich Palatino, Esparto i Kabsztada, na którego jeden z sędziów oddał nawet swój głos, w kategorii medal brązowy.

Radość ekipy Dakharo, fot. Ricard Cunill
Radość ekipy Dakharo, fot. Ricard Cunill

Tytuł Platynowego Czempiona zdobył Dakharo, przy nie dla wszystkich jasnych regułach. Warto więc przypomnieć, że ten tytuł może być przyznany tylko koniowi, który już wcześniej otrzymał najwyższą punktację pokazu i był kiedyś czempionem świata. Tylko on może zostać Czempionem Platynowym, nie zaś czempionatowy debiutant. Poszerzenie puli nagród z pewnością pomogło rozładować część napięć (i nacisków) przy przyznawaniu tytułów, czyli pełniło sporą rolę dyplomatyczną. I o to zapewne chodziło organizatorom.

Nagroda dla Najlepszego Hodowcy: Janów Podlaski, fot. Ricard Cunill
Nagroda dla Najlepszego Hodowcy: Janów Podlaski, fot. Ricard Cunill

Tak radosnej, światowej imprezy z udziałem koni z Polski nie mieliśmy od dawna. Do tego oba złote medale zostały wywalczone samodzielnie, bez dzielenia się hodowców sukcesem z dzierżawcą lub nowym właścicielem. Jeszcze raz brawa dla Michałowa i Janowa!

To sukcesy nie do powtórzenia przez właścicieli prywatnych; z równym prawdopodobieństwem (i przy podobnych kosztach) można by szykować się do lotu w kosmos. Dla nich jednak inspirujący może być przykład duńskiej Ulrichsdal Arabians i Ul Sid Parmy (wyprowadzonej z trudnej linii Selmy, od michałowskiej Zbroi), który pokazuje, że mała stadnina może zdobyć, przy wytrwałości, wiedzy i szczęściu, tak wiele wyróżnień, z tytułem wiceczempionki świata na czele. Ale to już zupełnie inna historia.

Wyniki

Klacze roczne

Złoto
Ghanadir Al Zobair (MCA Magnum Gold – Thoraya Al Zobair/Ansata Selman), hod/wł. Al Zobair Stud (UAE)
Srebro
Fai Al Shaqab (Marwan Al Shaqab – Victoria II/RSD Dark Victory), hod/wł. Al Shaqab Stud (Katar)
Brąz
AJ Asyad (Marwan Al Shaqab – Aja Angelica/WH Justice), hod/wł. Ajman Stud (ZEA)

Klacze młodsze

Złoto
Wieża Mocy (QR Marc – Wieża Marzeń/Ekstern), hod/wł. SK Michałów
Srebro
Ul Sid Parma (El Sid – CA Kupona/Kupol), hod/wł. Ulrichsdal Arabians (Dania)
Brąz
Ghazalat Al Khalediah (PA Ghazsi – Argentinna SS/Arius SS), hod. Davina Arabians & Pannonia Arabians (USA), wł. Al Khalediah Stables (Arabia Saudyjska)

Klacze starsze

Złoto
Pinga (Gazal Al Shaqab – Pilar/Fawor), hod/wł. SK Janów Podlaski
Srebro
FT Shaella (Shael Dream Desert – Soul Pretty TGS/Shahllenger), hod. Rancho Quatro Estacoes (Brazylia), wł. Dubai Arabian Horse Stud (ZEA)
Brąz
El Dorada (Sanadik El Shaklan – Emigrantka/Eukaliptus), hod. SK Michałów, w dzierżawie do Athbah Stud (Arabia Saudyjska)

Ogiery roczne

Złoto
Sultan Al Zobara (Gazal Al Shaqab – Inra Al Shaqab/Wahag Al Shaqab), hod. Al Zobara Stud (Katar), w dzierżawie do Al Shaqab Stud (Katar)
Srebro
Ascot DD (Glorius Apal – Lady Ammona DD/Psytadel), hod. DD Arabians (Belgia), wł. Athbah Stud (Arabia Saudyjska)
Brąz
AJ Mardan (Vervaldee – Felicia RLC/Shael Dream Desert), hod/wł. Ajman Stud (ZEA)

Ogiery młodsze

Złoto
Wadee Al Shaqab (Marwan Al Shaqab – OFW Mishaahl/Mishaah), hod/wł. Al Shaqab Stud (Katar)
Srebro
Equator (QR Marc – Ekliptyka/Ekstern), hod/wł. SK Michałów
Brąz
Fakhr Al Khalediah (Marquis CAHR – Barah Al Khalidiah/Abha Ifni), hod/wł. Al Khalediah Stables (Arabia Saudyjska)

Ogiery starsze

Złoto
QR Marc (Marwan Al Shaqab – Swete Dreams/Magic Dream), hod. Vicki & Louis Doyle, Quail Ridge Arabians (USA), wł. Knocke Arabians (Belgia), w dzierżawie do Dubai Arabian Stud (ZEA)
Srebro
Abha Qatar (Marwan Al Shaqab – ZT Ludjkalba/Ludjin El Jamaal), hod. Marieta Salas, Yeguada Ses Planes (Hiszpania), wł. Al Mohamadia Stud (Arabia Saudyjska)
Brąz
Al Khatab Al Thani (Al Batran – Hanan Al Thaniya/Crusader), hod/wł. Al Sawary Farm (Arabia Saudyjska)

Czempion Platynowy

Dakharo (Dakar El Jamaal – FOF Kharolina/Padrons Psyche), hod. Joy C. Gildersleeve (USA), wł. Al Khalediah Stables (Arabia Saudyjska)

Przeczytaj relację z pierwszego dnia Czempionatu Świata: Paryż 2012 – dzień pierwszy: dwie klasy dla Polski! Zgaszenie ustąpiło
Przeczytaj relację z drugiego dnia Czempionatu Świata: Paryż 2012 – dzień drugi: ogiery świata i hiszpańska paella

Galeria Ricarda Cunilla z Czempionatu Świata w Paryżu

Podziel się:

Facebook
Twitter
WhatsApp
Email
Reklama
Reklamy

Newsletter

Reklamy
Equus Arabians
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.