Jak co roku, pod koniec stycznia Amerykański Jockey Club (AJC) opublikował oficjalne statystyki wyścigowe koni arabskich w USA. Jest w nich kilka zmian i kilka kluczowych punktów zasługuje na rozwinięcie:

a. Ogólna liczba koni uczestniczących w gonitwach spadła z 604 w roku 2006 do 561 w 2007. AJC jest tym zaskoczony i obmyślił sposoby na popularyzację tego sportu w najbliższych latach. Delegacja AJC wzięła udział (po raz pierwszy od pięciu lat) w corocznym zjeździe IFAHR, który odbył się w styczniu w Paryżu. Delegaci poszerzyli swoją wiedzę o tym, jak kraje Europy i Bliskiego Wschodu dbają o rozwój wyścigów koni arabskich. Stany Zjednoczone planują kolejną konferencję podczas uroczystości Darley Awards w przyszłym roku.

b. Liczba rozegranych gonitw spadła z 505 w 2006 roku do 467 w roku 2007, to samo stało się z pulą nagród, która spadła z US$ 4 480 296 do US$ 4 110 549.

c. Ogiery z polskich linii wciąż przodują w kreowaniu najlepszych koni wyścigowych w USA – poprzez legendarnego Wikinga i jego Trójkoronowanego syna Patriot Missle. Potomstwo najlepszego biegającego syna Wikinga – czystopolskiego gniadego DA Adiosa osiąga właśnie wiek początkowy dla treningów wyścigowych (2 lata), a więc z pewnością legenda będzie kontynuowana. Inny legendarny polski ród męski – duet Sambor/Samtyr, wywiódł kilku synów produkujących czempiony wyścigowe, jak Sam Tiki i TC Tomtyr oraz ich wnuki jak Dreams of Valour (będący wysoko w statystykach za rok 2007). Już od lat pola w pierwszej lidze nie ustępuje czystopolski gniady NF Proof, wywodzący się z najstarszego polskiego rodu męskiego Krzyżyka or.ar. Inna kategoria reprezentowana jest przez ogiery Burning Sand/Line Dancer, wywodzące się górą rodowodu z linii Ibrahima or.ar. a dołem z żeńskiej linii z angielskiego Crabett. Burning Sand jest drugi rok z rzędu wiodącym ogierem w USA. Sam miał imponującą karierę wyścigową i ustanowił pięć rekordów toru. Do końca 2007 roku zarejestrowane były 162 źrebięta tego ogiera, z czego 59 w wieku koni biegających. 49 z nich brało udział w gonitwach i 35 je wygrało, w tym 15 to zwycięzcy nagród imiennych. Najlepszym biegającym potomkiem okazał się Line Dancer, który kontynuuje w tej chwili karierę hodowlaną i jest notowany w czołówce reproduktorów. Burning Sand dał bardzo dobre klaczki, jak Cath i Dixie Dance. Ciekawe, że tegoroczny zwycięzca gonitwy Drinkers of the Wind, gniady Walk The Line po Burning Sun, był sklasyfikowany na 43. miejscu w statystykach najlepszych koni i jako najlepszy wałach w 2007. Niestety miał on spore trudności wynikające z charakteru – konsekwentnie zrzucał jeźdźców na torze Delaware, gdzie odbywał próbę dzielności. To samo robił po przeniesieniu go na tor w Teksasie. W końcu, po zmianie właścicieli na Donalda i Vivienne Date, hodowców koni pokazowych, którzy jednak zapragnęli bardziej emocjonującej przygody, angażując się w wyścigi 3 lata temu, oraz pod okiem nowego trenera – Charles’a Treece’a, znanego dotąd z pracy z końmi pełnej krwi, Walk The Line odniósł zwycięstwo w gonitwie Drinkers of the Wind w 2008 r.
Również oferta koni z linii francuskich, jeśli chodzi o liczbę i jakość, poszerzyła się w USA. Czołowe konie biegające w 2007 to potomkowie ogierów: Dormane, Falina Des Fabris, Chndaka, Nivour De Cardonne i Virgule Al Maury. Szczególnie dobrze łączyły się one z klaczami z polskich linii. Tak pojawił się na świecie np. gniady ogierek Fryvolous od wspaniałej polskiej klaczy Fryga, nazywanej „czystym złotem” dzięki wybitnemu wyścigowo potomstwu.

d. Od początku historii gonitw koni arabskich w USA najlepszymi ojcami matek były ogiery wywodzące się z linii polskich. Nie zmieniło się to w sezonie 2007. Te same ogiery z polskich linii wciąż figurują na szczycie rankingu najlepszych reproduktorów i ojców matek, jak: Wiking i jego legendarny syn Monarch AH, a tuż za nimi potomstwo Sambora, w tym ojciec czempionów Sam Tiki.
Inne polskie linie sklasyfikowane wysoko w załączonych tabelach to Wielki Raz z rodu Bairactara i Serafix z rodu Ibrahima. Egipskie linie saklawi reprezentowane są w statystykach 2007 przez ogiery ZT Ali Baba, MHF Eclips i Nodoromas Triumph. Są one synami legendarnego czystoegipskiego ojca koni wyścigowych i pokazowych – siwego Moniet El Nefousa. Jego synowie, córki oraz wnuki z tytułami czempionów pokazów i gonitw zajmują zaszczytne pozycje w programach hodowlanych kilku kontynentów. Również linie francuskie są obecne w tej kategorii poprzez kasztanowatego, wywodzącego się z USA ogiera Aneto.

e. Godnym uwagi jest, że pomimo obecności dużej liczby koni z linii francuskich w USA, linie czystopolskie wciąż utrzymują pozycję lidera i są zdecydowanie preferowane przez amerykańskich hodowców. Miejmy nadzieję, że taka sytuacja utrzyma się jeszcze przez wiele kolejnych lat.

Zdobywcy największych sum wygranych, wszystkie kategorie wiekowe,
w sezonie wyścigowym 2007 w USA

Czołowe Reproduktory (konie obecne w USA) w 2007

Czołowi ojcowie matek w USA (konie obecne w USA) w 2007