Gdy w Polsce wszyscy jeszcze żyją emocjami janowskiego weekendu, w małym belgijskim miasteczku Lier, na północy kraju, odbył się międzynarodowy pokaz afiliowany przez ECAHO jako „C”. Połączony był z klasami Polish Prestige (bez afiliacji ECAHO), do których mogły być zapisane konie z piećdziesięcioprocentowym udziałem polskich arabów w rodowodzie. Do sędziowania, zarówno Belgian Arabian Prestige, jak i klas „polskich”, zaproszono: Sylwię Eberhardt z Niemiec, Claudię Darius z tego samego kraju i Christiana Moschini z Włoch. W sobotę, 14 sierpnia, odbyły się klasy koni młodszych i czempionat, a w niedzielę klasy starsze, źrebiąt, czempionaty koni starszych, klasa użytkowa, Polish Prestige i Best in Show. Głównym sponsorem pokazu była stadnina Ajman Stud ze Zjednoczonych Emiratów Arabskich.
Klasę ogierków rocznych wygrał „fasoniasty”, gniady syn Marwana Al Shaqab – Aria Santino RA (od SF Shaklina). To jeszcze bardzo młody ogierek, ale poprawnie zbudowany, lubiący się pokazywać, w dobrym typie, z roku na rok budził będzie zapewne większe zainteresowanie. Od strony matki, babką ogierka jest czempionka świata klaczy starszych z 2002 roku – przepiękna siwa ZT Sharuby (z Al Shaqab Stud). Hodowcą i właścicielem ogierka jest Pete Rosenau z USA. Kilka godzin później ogierek ten wybrany został brązowym medalistą. W swojej karierze pokazowej ma już na koncie tytuł Czempiona Belgii źrebiąt w 2009 roku.
Najliczniejszą i zarazem najlepszą pod względem jakości zgłoszonych koni, okazała się klasa klaczek rocznych. Gdy na ring wchodziły jedna po drugiej córki QR Marca, Magnuma Psyche, WH Justice’a, Marwana Al Shaqab, Ajmana Moniscione, Mystic Jamaala, gęsia skórka z pewnością pojawiła się nie tylko na moich rękach. Klasa piętnastu uroczych, niezwykle delikatnych i można by stwierdzić – dziewczęcych jeszcze klaczek, była z pewnością niełatwa do sędziowania i wybrania tych najlepszych. A potwierdzić może to fakt, że świetne córki Marwana Al Shaqab i QR Marca zajęły 9. i 10. miejsce w tej klasie. Wygrała, z wynikiem 90 pkt., kasztanowata Marwanah Rose-D (Marwan Al Shaqab – WH Marissa Rose), hod. i wł. Dion Arabians z Belgii. W popołudniowych rozgrywkach czempionatowych sędziowie wybrali ją brązową medalistką.
Klasę ogierków dwuletnich wygrał, wybrany po przerwie czempionem ogierów młodszych, ciemno gniady Sultan BVA (Marajj – Ciara Bey), hod. Brookville Arabians z USA, wł. Al Jassimya Stud z Kataru. Klasę wygrał wynikiem 90 pkt. Należy zaznaczyć, że sędziowie byli wyjątkowo wymagający i nie sypali „dwudziestkami”, gdy na ringu pojawiał się tylko trochę lepszy koń od pozostałych w klasie. W trzylatkach najlepszy okazał się kasztanowaty syn Marwana – Spartacus, hod. i wł. Ajman Stud.
Klasę klaczek dwuletnich wygrała, należąca do saudyjskiej stadniny Athbah, kasztanowata Mawee Athbah (QR Marc – Trejoria), z wynikiem 91,33 pkt. I to ona tego samego dnia wybrana została czempionką klaczy młodszych. Klasę starszych o rok klaczek wygrała wyhodowana w Michałowie i dzierżawiona przez tę samą stadninę co czempionka – książęcą Athbah Stud – El
Saghira (Galba – Emira), którą wysędziowano na 90,66 pkt., w tym dwie „20” za ruch. El Saghirze przypadł tytuł wiceczempionki klaczy młodszych, choć większość hodowców i obserwatorów typowało ją, jako zdecydowanie lepiej ruszającą się i bardzo dobrze zbudowaną, na najwyższy tytuł. Drugie miejsce w klasie klaczy trzyletnich przypadło siwej Ajmanie (Ajman Moniscione – Yazmin), hod. i wł. norweskiej stadniny Voran Arabians.
W niedzielę mogliśmy podziwiać konie starsze, a pokaz rozpoczęła klasa klaczy 4-6- letnich, którą wygrała siwa Farhannah Bint Navaronne-D (Ansata Selman – Navaronne „P”), hod. i wł. Dion Arabians (Belgia). W jej końcowej ocenie 90,66 znalazła się jedna „20” za typ. Podczas czempionatu sędziowie wskazali ją na drugą wiceczempionkę, czyli brązową medalistkę. Drugie miejsce zajęła michałowskiej hodowli, a własności Lutetia Arabians Faustyna (Emigrant – Felicjana/Ekstern). Niestety, zakulała i nie wyszła do czempionatów.
Klasę klaczy 7-9-letnich wygrała niezwykle urodziwa, o przepięknej głowie, mlecznobiała Unic All JP (Laddin BA – Sherazade), hodowli brazylijskiej, a własności dobrze znanej w Polsce Lutetia Arabians z Francji. Ta niewielka typowa klaczka otrzymała dwie „20” za typ i jedną za głowę z szyją. Wygrała swoją klasę z wynikiem 91,66 pkt., zdobywając w niedługim czasie dwa pozostałe najważniejsze laury – tytuł Czempionki Klaczy Starszych i Best In Show pokazu w Lier. W czempionacie brązowy medal przypadł wyhodowanej w Michałowie, siwej córce Monogramma Etencie (od wspaniałej Emigracji), która wygrała klasę klaczy 10-
letnich i starszych z wynikiem 91 pkt.
Klasę ogierów 4-6-letnich wygrał gniady Dali El Bri (CH El Brillo – Pandora El Jamall), hod. La Movida Arabians z Austrii, wł. rodziny Somerhausen z Belgii. Kolejną klasę, ogierów najstarszych – 7-9-letnich, wygrał siwy, przepięknie się ruszający w kłusie SC Dyonn (Davidoff – Wenkum Gorba), hod. Astrid Schmidt z Niemiec, a własności Christiny Wolf z Węgier, który zdobył 90 pkt. Wybrano go również Wiceczempionem Ogierów Starszych. Czempionem został zwycięzca poprzedniej klasy.
Interesujący jest fakt, że belgijskie pokazy są niezwykle lubiane przez właścicieli stadnin z Bliskiego Wschodu. Nie ma praktycznie w kalendarzu pokazu w Belgii, na który nie byłyby zgłoszone konie tamtejszych właścicieli. Nie ma znaczenia, czy są to pokazy klasy A czy C – konie królów, szejków i książąt są tutaj zarejestrowane, startują w pokazach i wygrywają je. A dzięki temu, że zarejestrowane są w belgijskiej księdze stadnej, mogą zmagać się na tych i na innych, ważniejszych pokazach, jak choćby Czempionat Europy, który odbywa się co drugi rok właśnie w Belgii.
Ciekawe także, iż często na największych pokazach na świecie nie spotyka się tylu osobistości z Bliskiego Wschodu, co na belgijskich. Są one najczęściej również sponsorowane i odbywają się pod patronatem bliskowschodnich hodowców. Może wyjaśnieniem jest to, że ich konie są często trenowane w centrach znajdujących się w Belgii i w Niemczech. Ich konie również hodowane są w Belgii, od wielu klaczy, czempionek Europy i świata, pobierane są embriony w tak zwanych „breeding stations” lub „breeding centers” właśnie w Belgii. Klacze te są w treningu bądź już na emeryturze, a klacze zastępcze, w ogromnych stacjach hodowlanych (nawet po 500 koni w jednej) noszą embriony czempionek i rodzą ich potomstwo (po kilka sztuk w roku).
