Wieczorne uroczystości Dubai World Cup, w sobotę 28 marca, na hipodromie Nad Al Sheba w Dubaju, zwieńczyły 14. edycję obchodów tegorocznego 2009 Dubai International Racing Carnival (z pulą 31 milionów USD), które rozpoczęły się 17 stycznia. Sobotnie gonitwy Dubai World Cup uważane są za jedne z najważniejszych wydarzeń światowego kalendarza wyścigowego, zarówno dla koni pełnej krwi angielskiej, jak i czystej krwi arabskiej. Do startów w rozgrywanych wieczorem siedmiu gonitwach z pulą nagród przekraczającą 21 milionów USD wystawiono starannie przygotowane, najdzielniejsze i najszybsze konie z całego świata. Do clou programu zalicza się pierwszą gonitwę wieczoru, sławną Dubai Kahayla Classic (G1) dla pięcioletnich i starszych koni arabskich czystej krwi, na dystansie 2000 metrów (po sypkim torze) i pulą 250 tys. USD. Zwycięstwo w gonitwie Dubai Kahayla Classic dorównuje chwale zwycięstwa w gonitwie Dubai World Cup (G1) dla koni pelnej krwi angielskiej, którą również rozegrano tego wieczoru

Faworytami i pretendentami do laurów w tegorocznej gonitwie Dubai Kahayla byli: Shadiya, Paris Gagner, Santhal, Nil Blanc, Amoking i Fryvolous. Siedmioletnia, gniada klacz Mizzna bin Alanudd (Akbar – Unchainedd Melody po ZT Ali Baba), zeszłoroczna zwyciężczyni, która ustanowiła rekord szybkości tej gonitwy (2’14”30) doznała kontuzji w lutym 2009 i nie została zapisana do startu. Mizzna jest własności szejka Mansoora Bin Zayed Al Nahyana a trenowana przez E. Lemartinela. To córka amerykańskiej hodowli, legendarnej klaczy Unchainedd Melody 1990 (ZT Ali Baba – Haleema po Samtyr) – jej imię w ZEA zmieniono na Alanudd – o polsko-egipskim pochodzeniu, która zwyciężyła aż trzy razy z rzędu gonitwę Dubai Kahayla Classic (1997, 1998 i 1999). Ta fenomenalna, światowej sławy, epokowa klacz wyścigowa po obu stronach Atlantyku wygrała 29 gonitw z 30 startów, do których była zapisana. Podczas gonitwy Dubai Kahayla Classic w 2008 roku Mizzna położyła na szalę całe swoje serce, aby ogier Madjani 2000 (Tidjani – Salama po Sibawaih), pochodzący z linii francusko-tunezyjskich (również trzykrotny zwycięzca Dubai Kahayla Classic w latach 2005-2007), nie mógł zdobyć więcej laurów aniżeli jej matka, wyborna Unchainedd Melody. W rywalizacji o palmę pierwszeństwa Mizzna bin Alanudd obroniła honor rodziny o dwie długości. W tym roku szejk Mansoor Bin Zayed Al Nahyan wystawił do gonitwy własnej hodowli sześcioletniego ogiera Shadiya (Al Sahbe po Djel – Sheema po Djelfor) trenowanego przez E. Lemartinela (w siodle dżokej A. Avranche).

Szejk Hamdan bin Rashid Al Maktoum, wiodący hodowca i właściciel koni wyścigowych, wraz z najlepszym trenerem ubiegłego roku Dougiem Watsonem oraz dżokejem R. Hillsem, czterokrotnym zwycięzcą gonitwy Dubai Kahayla Classic, musieli postawić w tym roku na sześcioletniego ogiera Paris Gagner (Dormane – Gozela Des Esteves po Passem). W zeszłorocznej gonitwie Paris Gagner był szósty. W tym sezonie wziął udział w dwóch gonitwach zaliczanych do gonitw Trójkorony Emiratów i zajął piąte i szóste miejsce. Do pomocy w prestiżowej gonitwie zapisano również pięcioletniego ogiera Santhal, szybkiego, ale krnąbrnego, o porywczym charakterze – syna Djebbel od klaczy Margau. Santhal wygrał na początku marca trzeci człon trójkorony, Al Maktoum Challange G1. Ku rozpaczy właściciela, trenera i dżokeja, dwaj ich najwięksi faworyci nie mogli być zapisani z powodu niedawno doznanych urazów kończyn. Pierwszy to siedmioletni gniady ogier Kadar Du Falgas (Kesberoy – Djoulia du Falgas po Djourman), który w zeszłorocznej edycji tej gonitwy był trzeci. W tym sezonie również pokazał się z najlepszej strony, zwyciężając pierwszy człon Trójkorony Emiratów, Al Maktoum Challenge. Drugi faworyt to jego kolega stajenny, 8-letni siwy ogier Al Jalfane (Djours Tu – Flamme De Syrah po Passem), który w tym roku wygrał Al Maktoum Challenge (drugi człon trójkorony), ale zakulał.

Inne liczące się przed startem konie: sześcioletni ogier Nil Blanc (Orient Express – Trabadja po Djamel), należący do Dhafi Rashida Al Marri, trenowany przez Al Jehani; wałach Fryvolous, należący do szejka Khalifa Bin Zayed Al Nahyana oraz ogier Amoking, należący do szejka Mansoora Bin Mohd Al Maktouma, trenowany przez A. Ajtebi. W tym roku Amokinga w Dubai Kahayla Classic dosiadał 24-letni kandydat dżokejski Ahmed Ajtebi, jeden z trzech jeźdźców urodzonych w Dubaju, pochodzący ze znanej rodziny dżokejów wyścigów wielbłądzich. Ogier Nil Blanc na cztery starty w Doha (Dubaj) wygrał w lutym 2009 na dystansie 2200 metrów. W poprzednich sezonach odnosił zwycięstwa głównie na torach we Francji i Angli. Uważa się, że nie lubi nawierzchni sypkiej, preferując tor trawiasty. Sześcioletni ogier o czysto polskim rodowodzie Amoking (Wiking – Samoa po Samstar), hodowli Darley Stud Management LLC w USA, po krótkiej karierze na torze w Kalifornii, został importowany w 2008 roku do ZEA, gdzie wygrał lub uplasował się w znaczących gonitwach G1 i G2. W tym roku, na początku marca, pokazał pazur i tylko o nos, po zaciętej walce z ogierem Santhal, przegrał bardzo prestiżową gonitwę Al Maktoum Challange G2 (trzeci człon trójkorony). Wiele długości za tą parą celownik przekroczyło doskonale biegające potomstwo francuskiego ogiera Dormane i klaczy z linii biegających. Stajnia prezydenta ZEA i władcy Abu Dhabi, szejka Khalifa bin Zayed Al Nahyana przygotowała, jak już wspomniano, wałacha Fryvolous.

Hodowcą gniadego Fryvolous 2003 (Dormane – Fryga po Wielki Raz) jest Dianne Waldron, właścicielka wiodącej stadniny i ośrodka treningowego arabskich koni biegających RoseBrook Farm w Brooksville w stanie Floryda. Pani Waldron od 7 lat zdominowała gonitwy koni arabskich, wygrywając aż pięć razy z rzędu Darley Awards (Nagrody Darley zorganizowane na wzór Eclipse Awards dla koni pełnej krwi angielskiej), wręczanych dla wyróżnienia hodowców, właścicieli, trenerów i dżokejów w USA. Wielokrotnie konie pani Waldron, pochodzące przede wszystkim z krzyżówek francuskich ogierów z czysto polskiej krwi klaczą Fryga 1987, od 2001 roku wygrywały najważniejsze gonitwy w USA. Gniada Fryga, matka wałacha Fryvolous, to wnuczka dzielnej wyścigowo klaczy Forta 1943 z linii żeńskiej Ukrainka. Nie bez kozery nadano jej przydomek „żelazna klacz”. Jako trzylatka Fryga wygrała Nagrodę Darley w 1990 r. i powtórzyła ten wyczyn również jako czterolatka i pięciolatka. Wcielona do hodowli, dała osiem sztuk potomstwa, z którego aż sześcioro wyszło na tor, by wygrać najtrudniejsze gonitwy pozagrupowe: ogier RD Five Star, klaczka Frynch, ogier Frynge Benefit czy Frisk Me Now. W 1989/99 roku Fryga wciągnięta została na elitarną listę najlepszych koni biegających: Arabian Hall of Fame.

Syn Frygi, wałach Fryvolous 2003, rozpoczął karierę biegową pod bacznym okiem sławnego trenera arabskich koni Phila Saxera Jr. Koń zadebiutował na torze w Delaware Park, jednak w sezonie 2006 nie wygrał ani jednej gonitwy przy 6 startach. Wrócił na tor jako czteroletni wałach. Na osiem startów wygrał sześć, w tym aż dwie gonitwy G1, zaliczane do amerykańskiej trójkorony (U.A.E. Equestrain & Racing Federation Arabian S; Bob Magness Memorial Derby). We wrześniu 2007 Fryvolous został sprzedany i nowy właściciel, szejk bin Zayed Al Nahyan przywiózł go do ZEA. W sezonie wyścigowym 2008 i 2009 wziął udział w 10 gonitwach. Wygrał cztery gonitwy imienne G1, G2 i G3: Abu National Day Cup, G1 (1600 m); Mazart Al Ruwayah, G2 (1600 m); Al Ruwas, G3 (1000 m); Bani Yas G2 (1200 m). Był drugi w mocnej stawce w tegorocznej gonitwie Al Maktoum Challange G1. Pobił bardzo dobre konie, jak Paris Gagner, Santhal, Shadiya czy najlepszy wyścigowiec hodowli saudyjskiej i własności Al Khalidiah Stables, ogier Nashwan Al Khalidiah 2004 (Tiwaiq – Rayyan po Bengali D’Albert). W zeszłym roku w gonitwie Dubai Kahayla Classic Fryvolous był piąty. Szejk bin Zayed Al Nahyan w tym roku pokładał w nim olbrzymie nadzieje. Trener Rod Simpson starannie przygotowal Fryvolousa do startu. Rod zasłynął w Anglii głównie jako świetny trener koni plotowych i stiplowych. Od kilku lat pracuje w ZEA, trenując konie angielskie i arabskie. Ten kontrowersyjny koniarz o buńczucznym charakterze i „niewyparzonej gębie” przed gonitwą dał proste instrukcje irlandzkiemu dżokejowi Daraghowi O’Donohoe: „Nie wychodź na prowadzenie, choć Fryvolous jest frontowy, trzymaj się w środku stawki, postaraj się mu nie przeszkadzać, ale utrzymaj się w siodle, jak włączy przerzutkę na ostatniej prostej. On wszystkich pobije”.

W sobotni deszczowy dzień, 28 marca o godzinie 17:00 czasu lokalnego, na hipodromie w Nad Al Sheba, do gonitwy Dubai Kahayla Classic (G1), rozgrywanej na dystansie 2000 m wyszło 11 koni. Po starcie na czoło wysunął się 6-letni Amoking o czysto polskim pochodzeniu. Szybkim tempem poprowadził stawkę. Sekundował mu przy tym Vite Royal, ogier o polskich korzeniach (Monarch AH – Fast Forward), a tuż obok biegł francuski siedmioletni ogier Al Moutawakel (Dormane – Morgan De Pibul po Djouman). Fryvolous był w czubie jako czwarty.  W tej kolejności, ale już w zwartej grupie, konie doszły do ostatniego zakrętu. Nil Blanc, który późno wyszedł ze startu i biegł w tyle stawki, przesunął się na piątą pozycję. Fryvolous na zakręcie przyspieszył i po średnim kole zaatakował Amokinga. Po dwustu metrach Fryvolous objął prowadzenie, dżokej Daragh O’Donohoe lekko dotknął batem jego łopatki, zachęcając go do jeszcze większego wysiłku. Do walki na długiej ostatniej prostej włączyli się Nil Blanc i Paris Gagner. Fryvolous powiększył przewagę na ostatnich 200 metrach. Wygrał łatwo o trzy i pół długości w czasie 2’16,25”. Nil Blanc nie dogonił zwycięzcy. Tak jak w zeszłym roku, przekroczył celownik jako drugi. Trzeci był Paris Gagner, który na ostatnich metrach ograł prowadzącego i dzielnie biegającego Amokinga. Tak oto, po ośmiu latach, koń należący do szejka Khalifa bin Zayed Al Nahyana znów wygrał tę tak bardzo prestiżową gonitwę. Osiem lat temu jego francuski ogier Magic de Piboul 1998 (Dormane – Mona Lisa po Badr Bedur) był w niej pierwszy. Na koniec sezonu 2008/2009 w ZEA wałach Fryvolous jest najlepszym koniem biegającym, jeśli chodzi o liczbę zwycięstw, jak również pulę nagród. Czysto polski ogier Amoking jest na pozycji 10. wśród przeszło 400 biegających koni arabskich w ZEA w ostatnim sezonie wyścigowym. Po raz kolejny okazało się, że konie o polskich korzeniach, w profesjonalnym wyścigowym treningu, dosiadane przez utalentowanych dżokejów, sięgają po najwyższe laury w światowej randze gonitwach imiennych dla arabskich koni czystej krwi.

Gonitwę Dubai Kahayla Classic 2009 można podziwiać tutaj