Reklama
Wejście smoka – Ontario HF na wyścigach

Wyścigi / Sport

Wejście smoka – Ontario HF na wyścigach

Podziel się:

Facebook
Twitter
WhatsApp
Email
Ontario HF, fot. Edyta Trojańska-Koch
Ontario HF, fot. Edyta Trojańska-Koch

Amerykańskiej hodowli reproduktor Ontario HF (Monarch AH – Orzonna/Pepton), stanowiący od 2008 roku w SK Tarnawka (powiat rzeszowski), miał istne „wejście smoka” na wyścigach w Warszawie w sezonie 2012, jako ojciec potomstwa wpisanego do PASB. Wedle oficjalnej statystki opublikowanej na stronie internetowej Polskich Wyścigów Konnych, Ontario HF zajął pierwsze miejsce pod względem wygranych sum – 17 biegających koni po tym ogierze wygrało 216 140 zł. Druga lokata przypadła Akbarsowi (Nougatin – Arka/Karnaval) – 151 860 (8 koni), a trzecie Gangesowi (Monogramm – Garonna/Fanatyk) – 119 550 (26 koni).

Wielki Damati, fot. Zuzanna Zajbt
Wielki Damati, fot. Zuzanna Zajbt

W sezonie 2012 wygrały 4-latki po Ontario HF: Addis – 3, Ekorix i Wasilew – po 2, Wielki Damati, Evilla i Mizara – po 1; 3-latki: Netka i Migma – po 3, Wielka Damira – 2 i Wares, Fibia oraz Auza – po 1; bez zwycięstwa pozostały: czteroletnia Manoria oraz trzylatki: Galaxy, Mohamedia, Elegra i Merlini. W ub. roku 12 koni po Ontario odniosło w sumie 21 zwycięstw.

W ciągu dwóch sezonów (2011–2012) biegało po Ontario HF 19 koni: w 2011 – 7 w i 2012 – 17. Czternaście z nich odniosło w sumie 29 zwycięstw:
Addis – 5 (2 razy 3l, w tym Peptona I gr., 3 razy 4l, w tym El Ghazi I gr.).
Wielki Damati – 4 (3 razy 3l, w tym Eldona I gr. i Piechura kat. B, 1 raz 4l. – Porównawcza, drugi w Derby i Memoriale Bogdana Ziemiańskiego.
Ekorix – 3 (raz 3l i 2 razy 4l)
Wasilew – 3 (raz 3l, 2 razy 4l)
Manoria – 1 (3l)
Temmuz – 1 (3l)
Evilla – 1 (4l)
Mizara – 1 (4 l, w Dąbrówce)
Netka – 3 (w tym Baska kat. B i Sambora kat. A).
Migma – 3 ( w tym Orgii I gr. i Sasanki kat. B).
Wielka Damira – 2 (druga w Sasanki kat. B).
Auza – 1 (4 razy druga).
Fibia – 1 (druga w Amuratha).

Addis, fot. Zuzanna Zajbt
Addis, fot. Zuzanna Zajbt

W debiucie wygrały tylko Netka i Wares.
Nie wygrały w wieku 3l: Etoria (szósta w debiucie i zakończyła karierę), Merlini (1 raz drugi), Elegra (2 razy trzecia), Galaxy (szósty i piąty) i Mohammedia (pobiegała raz i była ostatnia w stawce 8 koni, cztery razy wycofywana z powodu kontuzji).

Naprawdę wielki Wielki Damati

Wasilew, fot. Zuzanna Zajbt
Wasilew, fot. Zuzanna Zajbt

Palmę pierwszeństwa należy przyznać bezsprzecznie Wielkiemu Damatiemu (od Wielka Dama/El Amor), hodowli i własności Krzysztofa Zakolskiego, trenowanemu przez Jana Głowackiego. Wspaniale finiszował on w Derby na drugie miejsce za Piratem (Akbars – Parafraza/Arbil), bijąc pewnie słabnącego faworyta, syna słynnego Tiwaiqa, Hyaffa Al Khalediah. Swój wielki talent wyścigowy potwierdził w Porównawczej, odbierając zwycięstwo Piratowi na ostatnich metrach, po pięknej walce.

Z czterolatków wyróżnił się także wyhodowany przez Zbigniewa Górskiego Addis (od Amina/Murat-Gazon), trenowany przez Małgorzatę Łojek. Wygrał on trzy wyścigi. Po dwie gonitwy wygrały nierówno biegający Ekorix (od Elba/Gabaryt) oraz lubiący forsować tempo Wasilew (od Warta/Wermut). Jedną gonitwę zdołała wygrać raczej przeciętna Evilla (od Erynia/Ghent).

Wielki Damati będzie kontynuował walkę z czołówką w wieku 5 lat. Trudno się spodziewać znaczącej poprawy po Addisie i Wasilewie, który przeszedł po sezonie ze stajni Michała Romanowskiego pod opiekę Sergiusza Zawgorodnego. Ekorix i Evilla zakończyły karierę.

Hajże na Derby!

Wares, fot. Zuzanna Zajbt
Wares, fot. Zuzanna Zajbt

Wiele wskazuje na to, że potomstwo Ontario HF będzie dyktować warunki w gonitwie Derby 2013. Wystąpią w niej najprawdopodobniej: najlepszy trzylatek ubiegłego sezonu, klacz Netka (od Nesstika Bint Ness/Gips) i niewiele jej ustępująca towarzyszka stajenna Migma (od Minorka/Wermut). Obie te klacze, hodowli SK Tarnawka, trenuje Janusz Kozłowski. Wygrały one po trzy gonitwy. Netka w biegu o Nagrodę Sambora (kat. A) okazała się lepsza od mocnego faworyta, trenowanego przez Adama Wyrzyka Mastera Barsa (Akbars – Mergissa/Ganges), hodowli i własności Krzysztofa Litwiniaka. Do Derby aspirują jeszcze dwa konie po Ontario HF: syn wspaniałej Wienerwy (odniosła 10 zwycięstw w gonitwach pozagrupowych) Wares, hodowli Jana Głowackiego, trenowany przez jego syna Bartosza, i córka zwyciężczyni Oaks Fiszki – Fibia, hodowli SK Tarnawka, własności Krzysztofa Falby, trenowana przez Dorotę Kałubę. 

Jak SK Tarnawka (dawniej: Kielnarowa) urosła w siłę

Ontario HF, fot. Zuzanna Zajbt
Ontario HF, fot. Zuzanna Zajbt

Jak to się dziwnie plecie, także w końskim świecie. Bez intuicji, łutu szczęścia, odrobiny ryzyka i czasami dobrej, przyjacielskiej rady, nie sięgnie się tam, gdzie wzrok nie sięga.

Czesław Witko, gdy zakładał na Pogórzu Dynowskim stadninę w 2001 roku, myślał przede wszystkim o hodowaniu koni użytkowych i rajdowych. I robił to przez sześć lat, aż wreszcie pod koniec roku 2006, podczas pobytu w USA, gdzie pojechał, aby „coś” ewentualnie kupić, dał się namówić znanemu hodowcy i właścicielowi także wyścigowych arabów Longinowi Błachutowi na kupno ogiera Ontario HF.
– Nie było to wcale takie proste – opowiada Czesław Witko. – Właściciel ogiera wahał się, ale w końcu, głównie dzięki dobrze obeznanemu z rynkiem amerykańskim Longinowi, dobiliśmy targu. Przy zakupie obecny był także hodowca, trener i właściciel stadniny w Małej Wsi Jan Głowacki. On już miał za sobą znaczące sukcesy na wyścigach, nawet większe od Błachuta, więc też uważał, że trzeba kuć żelazo, póki gorące. Ontario HF kusił wspaniałym, w 90% polskim „papierem”. Tylko rodziców ma amerykańskiej hodowli, a dalszych przodków już wyłącznie

Wielki Damati, fot. Zuzanna Zajbt
Wielki Damati, fot. Zuzanna Zajbt

polskich. Jest atletycznie zbudowany, ma mocny zad oraz skośną, długą łopatkę i solidne nogi. Mimo cech budowy konia wyścigowego, prezentuje typ arabski i polską urodę – kończy Czesław Witko. 

A oto rodowód i kariera wyścigowa Ontario HF, które podaję za oficjalną ofertą, opublikowaną na stronie SK Tarnawka:
Ontario HF to syn fenomenalnego konia wyścigowego i wybitnego reproduktora – ogiera Monarch AH, reprezentującego ród Kuhailan Haifi or.ar. Ojcem Monarcha AH był Wiking – reprezentant znakomitej janowskiej linii wyścigowej, wywodzącej się od córki Laura – Worskli. Pochodzą od niej m.in.: Wosk – zwycięzca Derby, Sanna – zwyciężczyni Oaks oraz jej pełna siostra, urodzona w USA ze stanówki w Janowie AH Rhapsodyn Blue, zwyciężczyni IAHA Oaks. Wiking startował z powodzeniem przez 5 lat w Polsce i w USA, przede wszystkim zaś okazał się najlepszym w USA (i prawdopodobnie na świecie) reproduktorem koni wyścigowych. W 1999 roku suma nagród wygranych przez jego potomstwo przekroczyła 5 milionów dolarów. W rankingu tym ,,gonił” Wikinga jego syn, Monarch AH, który po sezonie 1999 zajmował trzecie miejsce w amerykańskim rankingu wszech czasów. Prawdopodobnie dziś wynik Monarcha AH byłby znacznie lepszy, jednak ogier został sprzedany w 2001 na Bliski Wschód, co utrudnia analizę osiągnięć jego potomstwa.

Addis, fot. Zuzanna Zajbt
Addis, fot. Zuzanna Zajbt

Warto podkreślić, że Monarch AH po stronie matki, legendarnej Sasanki, reprezentuje fenomenalną rodzinę wyścigową Sabelliny. Kontynuatorką tej jedynej w swoim rodzaju linii jest matka Saracena, trójkoronowana Sarmacja, która wygrała Derby i Oaks, jak przedtem Sabellina, Santa, Sasanka i Saszetka. Jak najbardziej godną następczynią Sarmacji jest jej córka Savvannah, pełna siostra Saracena, która z powodu zmiany trenera i dżokeja na krótko przed Derby nie zdobyła błękitnej wstęgi, ale była zdecydowanie najlepszym koniem swojego rocznika i nie tylko.

Ontario HF jest również reprezentantem innej znakomitej polskiej linii wyścigowej, wywodzącej się od janowskiej Orli. Jego matka HF Orzonna urodzona w USA, poczęta jeszcze w Janowie i wyeksportowana w łonie matki, jest wnuczką fenomenalnej, trójkoronowanej Orli. HF Orzonna, zwyciężczyni Oaks w Kalifornii, zakończyła karierę wyścigową wynikiem 2/10 (7-2-0) O+3-1.

Wasilew, fot. Zuzanna Zajbt
Wasilew, fot. Zuzanna Zajbt

Jak przystało na ogiera z tak imponującym wyścigowym rodowodem, Ontario HF podczas trzyletniej kariery wyścigowej (2003–2005) wystartował w 22 gonitwach, w których zawsze zajmował płatne miejsca, wygrywając łącznie 137.116 USD. W każdej z 8 gonitw pozagrupowych, w których brał udział, zajmował miejsca od 1. do 3. (zwyciężył w czterech). Najważniejsze starty w jego karierze 3/22 (8-3-5) 4 to:

2003 – 3 miejsce w gonitwie UAE Equestrian and Racing Federation Stakes (G1) na torze Delaware Park (DEL) w Stanton (DE) – 19.250 USD;
2003 – 1 miejsce w gonitwie Oilmans Arabian Cup Handicap na torze Lone Stark Park (LS) w Grand Prairie (TX) – 9.000 USD;
2003 – 1 miejsce w gonitwie Independence Sprint na torze Retama Park (RET) w San Antonio (TX) – 6.360 USD;
2003 – 2 miejsce w gonitwie Bob Magness Derby (G2) na torze Delaware Park (DEL) w Stanton (DE) – 12.000 USD;
2003 – 2 miejsce w gonitwie Arabian Cup Classic Stakes – na torze Delaware Park (DEL) w Stanton (DE) – 32.500 USD;
2004 – 3 miejsce w gonitwie Winter Open Stake na torze Los Alamitos Race Course (LA) w Los Alamitos (CA) – 1.506 USD;
2004 – 1 miejsce w gonitwie Independence Sprint Colts and Geldings Stake na torze Retama Park (RET) w San Antonio (TX) – 4.920 USD;
2004 – 1 miejsce w gonitwie Arabian Cup Championship Sprint Stake na torze Delaware Park (DEL) w Stanton (DE) – 25.000 USD.
Ontario HF zdobył prestiżową nagrodę Darley w kategorii Najlepszy Czteroletni Ogier/Wałach Roku 2003, przyznawaną przez amerykański Arabian Jockey Club.

Po zakończonej karierze wyścigowej Ontario zajął boks czołowego w macierzystej stadninie. W listopadzie 2006 roku Czesław Witko zakupił ogiera i w styczniu 2007 sprowadził do swojej ówczesnej stadniny Kielnarowa.

Ogier na wagę złota

W 2013 roku Ontario HF pokrył już ponad 20 klaczy. Cena stanówki wynosi 2,5 tys. zł.
– Jeszcze nie mroziliśmy nasienia Ontario, ale najprawdopodobniej to zrobimy, gdyż wyrazili nim zainteresowanie Francuzi. Swoją drogą jesteśmy ciekawi, jakie byłoby potomstwo naszego ogiera i francuskich klaczy, znacznie lepszych od polskich pod względem wyścigowym – mówi kierownik stadniny Piotr Bukała. W kraju, jak na razie, kilku hodowców kupiło od nas nasienie schłodzone, ale nie mamy jeszcze wiadomości na temat wyźrebień.

– Do sezonu 2013 zostały zgłoszone cztery konie po Ontario HF: Esponna (od Elegantka z

Piotr Bukała na Ontario HF, fot. Mateusz Jaworski
Piotr Bukała na Ontario HF, fot. Mateusz Jaworski

Izb/Mocny), Es-Fahan (od E-Diva/Grafik), Wakat (od Wiatka/Pamir) i Wespa (od Wimejka/Wachlarz), ale to nie oznacza, że w 2010 roku nastąpił nagły spadek zainteresowania naszym ogierem. Po prostu nie wszyscy hodowcy i właściciele wysyłają swoje konie na wyścigi. Jednak tegoroczna liczba stanówek świadczy, że wyniki uzyskiwane na torze wyścigowym są najlepszą promocją. Sprzedajemy sporo koni, ostatnio kupiec z Maroka zakupił w pakiecie 20 arabów, w tej liczbie 9 klaczy zaźrebionych Ontario FH i cztery źrebięta po nim. Jedno jest pewne, to dla nas ogier na wagę złota. Jego stanówki i nasienie, oraz wyhodowane przez nas potomstwo, jest na sprzedaż, ale on sam nie! – podsumowuje Piotr Bukała.

Dowiedz się więcej:

Derby 2013: Wares derbistą i rekordzistą!

Nagrody i wyróżnienia dla polskich hodowców »
Prezentacja ogierów w SK Kielnarowa »
Amerykańscy hodowcy w Polsce »
Pierwsze źrebięta Ontario HF »
Ogiery z Kielnarowej »

 

Artykuł w wersji angielskiej do pobrania jako PDF»

Podziel się:

Facebook
Twitter
WhatsApp
Email
Reklama
Reklamy

Newsletter

Reklamy
Equus Arabians
Ta strona korzysta z ciasteczek aby świadczyć usługi na najwyższym poziomie. Dalsze korzystanie ze strony oznacza, że zgadzasz się na ich użycie.